Rośliny wodne to takie, które są przystosowane do życia w wodzie i na pograniczu wody i lądu. Część z nich przez cały czas wegetacji jest zanurzona w toni wodnej, a często są to rośliny siedlisk okresowo zalewanych np wraz z wiosennymi roztopami. W większości to gatunki rodzime, często pospolite lub takie, które do niedawna uznawane za pospolite, obecnie są już ginące.

W dobie widocznego kryzysu hydrologicznego rośliny wodne mają do spełnienia znacznie ważniejszą rolę niż tylko jako ozdoba przydomowej sadzawki. Właściwie utrzymane tereny bagienne, cieki wodne, stawy i jeziora spełniają niebagatelną rolę w gospodarce wodnej – zatrzymują wodę lokalnie.


Ponad 250 gatunków i odmian w ofercie

Dostarczamy zdrowe, silne sadzonki roślin wodnych. Do stawów, oczek wodnych, oczyszczalni ścieków, ogrodów deszczowych. Produkujemy pełne spektrum roślin wodnych – ponad 250 gatunków i odmian.

/ Rośliny wodne top 10 – podstawowe rośliny wodne
/ Rośliny wodne w rekultywacji zbiorników wodnych
 
 
 
 
Tagi: przybrzeżne / pływające / płytka woda / głęboka woda / podwodne

Acorus calamus

Tatarak zwyczajny

Bylina o mięsistych rozłogowych kłączach i wyrastających z nich pionowo szablastych, jasnozielonych liściach osiągających wysokość ok. 120 cm. Kwiatostan w postaci kolby (10 cm długości), w Europie nie dojrzewa.

Alisma parviflora

Babka drobnokwiatowa

Interesująca roślina do strefy brzegowej. Tworzy krępą kępkę okrągłych, ciemnozielonych i mocno unerwionych liści, nad którymi w porze kwitnienia (w zasadzie całe lato) górują drobne, białe kwiatki zebrane w luźną wiechę.

Alisma plantago-aquatica

Żabieniec babka wodna

Babka wodna jest zimotrwałą byliną o bulwiastym kłączu i łopatowatych liściach. Jej kwiatostan jest rozbudowany i może osiągać wysokość nawet 1,5m, składa się z dużej ilości białych lub różowych, drobnych kwiatów.

Berula erecta

Potocznik wąskolistny

Potocznik można spotkać nad brzegami strumieni, jezior, stawów. Łatwo przystosowuje się do głębokości wody, w której przychodzi mu rosnąć: w głębszej wodzie będzie rośliną podwodną lub pływającą, rosnąc na mokrym brzegu wyrośnie wysoko i bujnie.

Calla palustris

Czermień błotna

Nazwa wywodzi się z greki i oznacza „bagienną piękność”. Jest to roślina rzeczywiście bardzo elegancka – biały kwiat w formie spaty, błyszczące, ciemnozielone liście.

Callitriche palustris

Rzęśl bagienna

Pojedyncze rośliny osiągają długość do 35cm, szczytowe lancetowate liście tworzą rozetki przypominające gwiazdki. Rosną w skupiskach tworząc podwodne lub sięgające powierzchni płaty koloru jasnozielonego o neonowej emanacji.

Caltha palustris

Kaczeniec błotny

Jaskrawożółte kwiaty kaczeńca na podmokłych łąkach, w rowach i na brzegach strumieni to niechybna oznaka nadchodzącej wiosny. Są źródłem nektaru dla pierwszych „pozimowych” pszczół. Kaczeniec rośnie w kępach, osiąga wzrost od 15 do 60 cm.

Carex acuta, syn. C. gracilis

Turzyca błotna

Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.

Carex acutiformis

Turzyca błotna

Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.

Carex flava

Turzyca żółta

Niska turzyca o złotożółtych liściach i sympatycznych, gwiazdkowatych kwiatostanach, które pojawiają się już od maja i trwają nawet do następnego sezonu wegetacyjnego. Lubi stanowisko słoneczne, zdecydowanie mokre (także okresowo zalewane) i raczej żyzne.

Carex paniculata

Turzyca prosowa

Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym pokroju, przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach i sadzawkach.

Carex pendula

Turzyca zwisła

Turzyca występująca na terenach mokrych w całej niemal Europie (z wyjątkiem regionów wschodnich i północnych). Liście i długie kłosy są charakterystycznie łukowato wygięte. Tworzy gęste zimozielone kępy.

Carex pseudocyperus

Turzyca nibyciborowata

Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, rowach, płytkich brzegach zbiorników wodnych. Rośnie w kępach. Preferuje siedliska zasobne. Często spotykana jako składnik pła na jeziorach zarastających.

Carex remota

Turzyca rzadkokłosa

Świetnie czuje się na cienistym i wilgotnym stanowisku – w naturze jest rośliną charakterystyczną dla mokrych lasów liściastych. Tworzy niskie, zwarte kępy delikatnych, jasnozielonych liści – ładnie rozświetla zacienione brzegi stawów i strumieni.

Carex riparia

Turzyca brzegowa

Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.

Ceratophyllum demersum

Rogatek sztywny

Rogatek to roślina o wielu zastosowaniach w sadzawce: zwalcza glony konkurując z nimi o związki odżywcze rozpuszczone w wodzie, a także wydziela substancje nietolerowane przez glony.

Cicuta virosa

Szalej jadowity

Okazała roślina (dorasta nawet do 1,5m) o bulwiastym kłączu, którego środek wypełniony jest w dużej mierze powietrzem, i pięknych, białych, baldachowatych kwiatach. Szalej jadowity jest rośliną silnie trującą.

Eleocharis palustris

Ponikło błotne

Z płożącego się kłącza wyrastają pionowo zielone pędy wysokości do 1 m. Obecny na całej półkuli północnej. Spotykany w stawach, na starorzeczach i gliniankach, na płytkich brzegach jezior i wolno płynących rzek.

Elodea canadensis

Moczarka kanadyjska

Roślina podwodna, przeważnie zakorzeniona w dnie choć może również funkcjonować jako pływająca swobodnie w toni wodnej. W sadzawce należy docenić jej właściwości tlenotwórcze.

Equisetum hyemale var. robustum

Skrzyp zimowy odm. robustum

Długie pędy są proste i dość grube, wielu osobom kojarzą się z bambusem. W ogrodzie najlepiej trzymać skrzyp w pojemniku: będzie tworzył gęstą, zwartą kępę, nie rozpełznie się na boki, nie ucieknie z miejsca, w którym ma rosnąć.

Equisetum scirpoides

Skrzyp arktyczny

Nierozgałęzione zielone pędy nadziemne z brązowymi węzłami dorastające do 20 cm. Tworzy zwarte kępy. Dobrze rośnie w ubogich wilgotnych i mokrych glebach.

Eriophorum latifolium

Wełnianka szerokolistna

Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach i gdy masowo kwitną białą bawełną bagno wygląda jakby ktoś poprzyczepiał do źdźbeł trawy małe kłębuszki waty.

Eryngium aquaticum

Mikołajek wodny

Większość mikołajków wymaga gleby przepuszczalnej, wręcz suchej. Ten rośnie w miejscach słonecznych i stale wilgotnych. Różni się także od większości mikołajków kształtem liści: są długie i niepodzielone.

Eryngium maritimum

Mikołajek nadmorski

Liście i łodyga kwiatowa pokryte są woskiem co chroni roślinę przed wiatrem i palącym słońcem, długi system korzeniowy (nawet kilkumetrowy) zapewnia dostęp do wody. Mikołajek znosi zasolenie gleby.

Geum rivale

Kuklik zwisły

Rodzima bylina siedlisk wilgotnych i mokrych; spotykana pospolicie w całej Polsce w wilgotnych lasach, na mokrych łąkach ziołoroślowych, na brzegach cieków wodnych.

Glyceria maxima

Manna mielec, manna wodna

Ekspansywna trawa występująca powszechnie w miejscach mokrych i podmokłych, na brzegach stawów, jezior i rzek. Szczególnie chętnie występuje tam, gdzie podłoże jest zasobne; rozrasta się szybko tworząc monokulturę.

Gratiola officinalis

Konitrut lekarski

Skromna roślina o niepozornych, białych kwiatkach i niczym niewyróżniających się liściach. Dzięki zdolności życia zarówno na wilgotnych stanowiskach na lądzie jak i w płytszej wodzie, konitrut jest niezastąpiony do maskowania brzydkich brzegów.

Hibiscus moscheutos

Hibiskus bylinowy

Hibiskus bylinowy, hibiskus błotny, ketmia – jedna z najciekawszych roślin, jakie ostatnio trafiły do naszych ogrodów. Przeważnie białe, różowe lub karminowe kwiaty osiągają od 20 do 30 cm średnicy.

Hippuris vulgaris

Przęstka pospolita

Dzięki podwodnym pędom tlen produkowany przez przęstkę w procesie fotosyntezy uwalniany jest wprost do wody, pędy wyrastające nad wodę tworzą las miniaturowych choinek. Należy ją sadzić w wodzie o głębokości do pół metra.

Hottonia palustris

Okrężnica bagienna

Rośnie na głębokości nawet do 1m dając schronienie wielu zwierzętom żyjącym w wodzie, takim jak larwy ważek i innych wodnych owadów, topiki, narybek, zooplankton itp

Hydrocharis morsus-ranae

Żabiściek pływający

Bylina wodna funkcjonująca jako roślina pływająca lub zakorzeniona w płytkich, spokojnych miejscach. Nerkowate liście przypominają miniaturowe grzybienie; kwiaty są białe i wyniesione około 5 cm ponad wodę.

Iris laevigata „Variegata”

Kosaciec gładki „Variegata”

Kosaciec gładki to obok I. pseudacorus bardzo pożądany gatunek irysa wodnego, który nawet zimę może spędzać w wodzie. Fioletowoniebieskie kwiaty dekorują sadzawkę na początku lata, przez cały sezon ozdobą są liście w szerokie biało-zielone pasy.

Iris pseudacorus

Kosaciec żółty

Jest w tej roślinie siła życiowa, szlachetność postaci i piękno kwiatów. Niezwykle szeroka amplituda możliwości i wytrzymałość przesądzają o wielorakich zastosowaniach w ogrodnictwie ozdobnym, działaniach proekologicznych, oczyszczalnictwie.

Iris versicolor

Kosaciec różnobarwny

Kosaciec różnobarwny jest gatunkiem irysa, który w wodzie czuje się dobrze latem, zimą bezpieczniej jest jednak zapewnić mu suche „nogi”. Kwiaty nie należą do największych, kwitnie on za to bardzo obficie.

Juncus effusus

Sit rozpierzchły

Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy szydlastych liści.

Juncus inflexus

Sit siny

Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy sinoniebieskich, szydlastych liści.

Lysichiton americanus

Tulejnik amerykański

Tulejnik to roślina – wyzwanie. Rośnie wolno, w wilgotnym, bagiennym i najlepiej lekko zacienionym miejscu. Kwiatów można się doczekać dopiero na roślinie kilkuletniej.

Lysimachia nummularia

Tojeść rozesłana

Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc. Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych – rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.

Lythrum salicaria

Krwawnica pospolita

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości – istnieją także odmiany ogrodowe (np. 'Robert’) o dłuższym i pełniejszym kwiatostanie. Wabią pszczoły i motyle.

Marsilea quadrifolia

Marsylia czterolistna

Przypominająca do złudzenia czterolistną koniczynę niewielka paproć wodna (na wiosnę jej młode liście – jak u większości paproci – wyrastają na kształt pastorałów).

Mentha aquatica

Mięta nadwodna

Uniwersalna roślina wodna do każdego rodzaju zbiornika. Mięta jest niezwykle tolerancyjna na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć. Dzięki bujnej wegetacji szybko zagospodaruje nowo założony staw; czyści wodę z nadmiaru związków pokarmowych.

Mentha cervina

Mięta jelenia

Pięknie pachnąca mięta o podłużnych liściach (można wykorzystywać w kuchni). Niższa i nie tak intensywnie rosnąca jak mięta nadwodna – trzyma się raczej w kępie, nie wędruje. Kwitnie bardzo obficie.

Mentha piperita „Chocolate”

Mięta pieprzowa 'Chocolate'

Mięta o lekko brązowym odcieniu liści i bardzo silnym, przyjemnym, miętowym aromacie. Bardzo dobrze nadaje się jako dodatek do chłodnych napojów i do sporządzania herbatek miętowych. W ogrodzie czuje się najlepiej w miejscu słonecznym, wilgotnym lub płytkiej wodzie.

Myosotis palustris

Niezapominajka błotna

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Charakterystyczne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć.

Myriophyllum aquaticum

Wywłócznik wodny

W Polsce z wigorem rozrasta się w sadzawce od wiosny do jesieni, nie przetrzymuje jednak zimowych niskich temperatur – można przechowywać wywłócznik w akwarium. Jest rośliną o silnych właściwościach tlenotwórczych.

Nasturtium officinale

Rukiew wodna

Rukiew wodna chętnie rośnie na mokrym stanowisku i w płytkich  wodach, także płynących. W naturze często spotykana na stanowiskach okresowo zalewanych, w rowach i starorzeczach. Jej pędy mogą mieć od kilku centymetrów do nawet 3 metrów długości.

Nelumbo „Chawan Basu”

Lotos „Chawan Basu”

Nieduża odmiana lotosu nadająca się do uprawy w dwudziestolitrowym pojemniku. Liście wyrastają na wysokość pół metra, mają średnicę 20 cm. Kwiaty bladoróżowe z ciemniejszym brzegiem płatków.

Nelumbo lutea

Lotos żółty, lotos amerykański

Kwiaty bladożółte, pachnące. Liście wystają ponad wodę. Krzyżowany z lotosami tropikalnymi i wykorzystywany w ten sposób do uzyskiwania mrozoodpornych lotosów o dużych, kolorowych kwiatach.

Nelumbo „Momo Botan”

Lotos „Momo Botan”

„Momo Botan” to karłowata odmiana azjatyckiego lotosu. Jest łatwiejszy w uprawie i utrzymaniu niż pozostałe oferowane lotosy. Bardzo atrakcyjne, różowe kwiaty są wielopłatkowe i długo się utrzymują.

Nuphar lutea

Grążel żółty

Grążel żółty to potężna roślina o liściach pływających i kłączu zakorzenionym w dnie na głębokości nawet do kilku metrów. Wykształca dwa rodzaje liści. Kwiaty są stosunkowo małe, o dużym znamieniu i pięciu żółtych, łopatkowatych działkach kielicha.

Nymphaea „Aurora”

Lilia wodna, grzybień „Aurora”

Piękna, niewielka odmiana doskonale nadająca się nawet do niewielkiego oczka. Należy do grupy lilii o zmiennej barwie kwiatów: w ciągu kilku dni kwitnienia przechodzi od morelowego do czerwono zabarwionego oranżu i różu. Liście „Aurory” są dekoracyjnie nakrapiane brązem.

Nymphaea „Mayla”

Lilia wodna, grzybień „Mayla”

Odmian ta charakteryzuje się różowym kolorem płatków w głębokim odcieniu fuksji, na których tle odcina się jaskrawa żółć pręcików; kwiaty są duże i obfite, wyniesione ponad powierzchnię wody dzięki czemu wygląda na roślinę tropikalną.

Nymphaea „Sioux”

Lilia wodna, grzybień „Sioux”

Silna odmiana nadająca się raczej do większych sadzawek. Kwiaty zmienne: w ciągu kilku dni kwitnienia pierwotny jasno morelowy kolor pogłębia się aż do intensywnego oranżu. Pozostają otwarte do późnego popołudnia. Kwitnie bardzo obficie.

Nymphoides peltata

Grzybieńczyk wodny

Grzybieńczyk to „fałszywa” lilia wodna: okrągłe pływające liście i kłącza zakorzenione w dnie na głębokości około 0,5m tak bardzo przypominają miniaturowego grzybienia, że wiele osób myli te dwie rośliny.

Orontium aquaticum

Oroncjum wodne

Orontium wodne to roślina z rodziny obrazkowatych jednak o niezbyt charakterystycznych jak na tę rodzinę kwiatach: biało-żółte kolby kwiatowe nie są otoczone spatą, pojawiają się za to bardzo licznie.

Osmunda regalis

Długosz królewski

Długosz królewski to okazała paproć, którą można spotkać w miejscach podmokłych: na groblach,  brzegach wód, w wilgotnych zaroślach, rowach. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym.

Parnassia palustris

Dziewięciornik błotny

Urocza, maleńka roślina. Niewielkie, owalne, szarozielone liście tworzą gęste, zwarte kopczyki, nad którymi w drugiej połowie lata unoszą się delikatne, białe kwiatki na wysokich i cienkich łodyżkach.

Petasites hybridus

Lepiężnik różówy

Okazała bylina o różowych kwiatach, które pokazują się już w marcu: wyrastają z gołej ziemi na grubych, mięsistych łodygach. Po kwitnieniu rozwijają się liście – bardzo duże, przypominające rabarbar. Często można go spotkać nad stawami, rzekami, strumieniami, a także na terenach zalewowych, w wilgotnych zaroślach. Lepiężnik dobrze znosi okresowe zalewania i następujące po nich okresy suszy.

Phalaris arundinacea

Mozga trzcinowata

Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo  żyznych – bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach.

Phragmites communis

Trzcina pospolita

Typowa roślina wodna porastająca brzegi zbiorników, bagna, mokradła, łęgi na całej kuli ziemskiej. Rozrasta się przy pomocy pełzających kłączy oraz wysiew nasion.

Pontederia lanceolata

Rozpław lancetowaty

Rozpław o wąskich, lancetowatych, błyszczących liściach i niebieskich kwiatach. Rośnie bujnie w trochę głębszej strefie przybrzeżnej; podłoże powinno być żyzne, stanowisko słoneczne.

Primula vialii

Pierwiosnek Viala

Nietypowy, późno kwitnący pierwiosnek. Kwiatostany na wysokich łodygach rozkwitają od dołu – z dnia na dzień, w miarę otwierania się poszczególnych kwiatków, zmienia się dominanta kolorystyczna kwiatostanu od karminu do różowego tworząc ciekawy kontrast.

Ranunculus lingua „Grandiflora”

Jaskier wielkokwiatowy „Grandiflora”

Roślina wodna, którą często spotka się nad brzegami rzek, na torfowiskach i starorzeczach. Zaczyna wegetację wczesną wiosną. Liście lancetowate, pierwsze wiosenne liście brązowe, z czasem zielenieją. Kwiaty podobne do kwiatów kaczeńca – żywo żółte, o pięciu płatkach, umiejscowione na wierzchołkach wysokich prawie do 1 m łodygach. Wymaga żyznego podłoża.

Rosa palustris

Róża błotna

Tworzy okazały krzew – polecana szczególnie do parków i nad duże stawy. Kwitnie niemal całe lato pojedynczymi, pachnącymi kwiatami szczególnie intensywnie w miejscach słonecznych i bardzo wilgotnych.

Sagittaria latifolia

Strzałka szerokolistna

Strzałka szerokolistna pochodzi z kontynentu amerykańskiego, można ją też spotkać w Europie jako roślinę zawleczoną, naturalizowaną. Jej angielska nazwa to „duck potato” („kaczy ziemniak”), dla Indian była rośliną o kulinarnym znaczeniu.

Sagittaria sagittifolia

Strzałka wodna

Odmiana o mniejszych, mocniej powcinanych i bardziej „ostrych” strzałkowatych liściach niż S. latifolia. Kępa tej strzałki urozmaici fakturę sąsiadującej z nią zieleni.

Salvinia natans

Salwinia pływająca

Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając powierzchni wody w oczku ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru. Delikatne włoski pokrywające wierzch liści chronią salwinię przed gromadzeniem się kropel wody na jej powierzchni.

Saxifraga pensylvanica

Skalnica pensylwańska

Roślina występująca na mokradłach, bagnach i mokrych łąkach zachodnich stanów Ameryki Północnej. Zielonkawożółte kwiaty pojawiają się wczesną wiosną na mięsistej, owłosionej łodydze górującej znacznie nad rozetą lancetowatych lub owalnych, delikatnie ząbkowanych liści.

Scirpus lacustris

Oczeret jeziorny

Występuje w żyznych zbiornikach wód stojących lub wolno płynących. Rośnie zazwyczaj w wodach płytkich, jednak zadomowiony i na idealnym stanowisku może sięgać nawet 1,5-2m pod wodą.

Scirpus mucronatus

Oczeret sztyletowaty

Roślina z rodziny ciborowatych dorastająca do 1 metra. Nazwa wzięła się od trójkanciastej, ostro zakończonej łodygi przypominającej sztylet. Oczeret ten został wpisany do Czerwonej Księgi Roślin – grozi mu wyginięcie.

Scirpus sylvaticus

Sitowie leśne

Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy.

Stratiotes aloides

Osoka aloesowata

Rodzima roślina pływająca – nie trzeba jej sadzić, nie trzeba też żegnać się z nią po jednym sezonie. Osoka jesienią opada na dno stawu i tam zimuje.

Thalia dealbata

Thalia

Duża (osiągająca prawie 2m), egzotyczna roślina o zielonych liściach przypudrowanych bielą i fioletowych kwiatach.

Thelypteris palustris

Nerecznica błotna

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk – torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Należy sadzić narecznicę w podłożu o kwaśnym odczynie, w miejscu podmokłym.

Trapa natans

Kotewka orzech wodny

Jedna z najpiękniejszych roślin wodnych o liściach pływających. Pomimo że jej kwiaty są bardzo niepozorne, liście kotewki nie pozwolą nam się nudzić: są prawie kwadratowe, powcinane z dwóch stron jak znaczek pocztowy.

Trollius europaeus

Pełnik europejski

Pełnik europejski to gatunek rodzimy – kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej.

Typha latifolia

Pałka szerokolistna

Porastająca brzegi stawów, jezior i rowów, bardzo żywotna roślina. Obecnie oprócz walorów ozdobnych w sadzawkach i stawach wykorzystuje się też duże zdolności oczyszczające pałki.

Typha laxmannii

Pałka wysmukła

Niższa od najczęściej spotykanych w Polsce pałki szerokolistnej i wąskolistnej, występuje naturalnie w Polsce południowej. Wytwarza krótkie, grube kolby, które na początku są kremowe, później brązowieją.

Typha minima

Pałka mała

Najmniejsza z pałek wodnych – dorasta do około 1 metra – tworzy kolby w kształcie kuleczek. Doskonała do nawet najmniejszych zbiorników wodnych. Rośnie jak gęsty szczypiorek.

Veronica beccabunga

Przetacznik bobowniczek

Płożąca się bylina spotykana na brzegach jezior, stawów, strumieni, w mokrych rowach. Często występuje w towarzystwie manny mielec i jeżogłówki. W ogrodowym stawie bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów.

Viola palustris

Fiołek błotny

Odmiana nadwodna i do miejsc wilgotnych. Wesołe, fioletowe kwiaty pojawiają się późną wiosną. Na naszym zdjęciu jest już po kwitnieniu – pęknięta torebka nasienna.