Acorus calamus

Tatarak zwyczajny

Bylina o mięsistych rozłogowych kłączach i wyrastających z nich pionowo szablastych, jasnozielonych liściach osiągających wysokość ok. 120 cm. Kwiatostan w postaci kolby (10 cm długości), w Europie nie dojrzewa.

Alisma parviflora

Babka drobnokwiatowa

Interesująca roślina do strefy brzegowej. Tworzy krępą kępkę okrągłych, ciemnozielonych i mocno unerwionych liści, nad którymi w porze kwitnienia (w zasadzie całe lato) górują drobne, białe kwiatki zebrane w luźną wiechę.

Alisma plantago-aquatica

Żabieniec babka wodna

Babka wodna jest zimotrwałą byliną o bulwiastym kłączu i łopatowatych liściach. Jej kwiatostan jest rozbudowany i może osiągać wysokość nawet 1,5m, składa się z dużej ilości białych lub różowych, drobnych kwiatów.

Calla palustris

Czermień błotna

Nazwa wywodzi się z greki i oznacza „bagienną piękność”. Jest to roślina rzeczywiście bardzo elegancka – biały kwiat w formie spaty, błyszczące, ciemnozielone liście.

Callitriche palustris

Rzęśl bagienna

Pojedyncze rośliny osiągają długość do 35cm, szczytowe lancetowate liście tworzą rozetki przypominające gwiazdki. Rosną w skupiskach tworząc podwodne lub sięgające powierzchni płaty koloru jasnozielonego o neonowej emanacji.

Caltha palustris

Kaczeniec błotny

Jaskrawożółte kwiaty kaczeńca na podmokłych łąkach, w rowach i na brzegach strumieni to niechybna oznaka nadchodzącej wiosny. Są źródłem nektaru dla pierwszych „pozimowych” pszczół. Kaczeniec rośnie w kępach, osiąga wzrost od 15 do 60 cm.

Carex pseudocyperus

Turzyca nibyciborowata

Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, rowach, płytkich brzegach zbiorników wodnych. Rośnie w kępach. Preferuje siedliska zasobne. Często spotykana jako składnik pła na jeziorach zarastających.

Cicuta virosa

Szalej jadowity

Okazała roślina (dorasta nawet do 1,5m) o bulwiastym kłączu, którego środek wypełniony jest w dużej mierze powietrzem, i pięknych, białych, baldachowatych kwiatach. Szalej jadowity jest rośliną silnie trującą.

Epipactis palustris

Kruszczyk błotny

Kruszczyk błotny to jeden z piękniejszych rodzimych storczyków. Spotkać go można na mokrych łąkach, torfowiskach, łęgach i innych otwartych obszarach przynajmniej okresowo podmokłych.

Equisetum hyemale var. robustum

Skrzyp zimowy odm. robustum

Długie pędy są proste i dość grube, wielu osobom kojarzą się z bambusem. W ogrodzie najlepiej trzymać skrzyp w pojemniku: będzie tworzył gęstą, zwartą kępę, nie rozpełznie się na boki, nie ucieknie z miejsca, w którym ma rosnąć.

Equisetum scirpoides

Skrzyp arktyczny

Nierozgałęzione zielone pędy nadziemne z brązowymi węzłami dorastające do 20 cm. Tworzy zwarte kępy. Dobrze rośnie w ubogich wilgotnych i mokrych glebach.

Eriophorum latifolium

Wełnianka szerokolistna

Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach i gdy masowo kwitną białą bawełną bagno wygląda jakby ktoś poprzyczepiał do źdźbeł trawy małe kłębuszki waty.

Filipendula ulmaria

Wiązówka błotna

Duża bylina o walorach architektonicznych – w założeniu ogrodowym może pełnić rolę krzewu. W naturze najczęściej można ją spotkać na podmokłych łąkach. Drobne kremowe kwiaty zebrane w bogate, złożone wiechy przyciągają gromady owadów.

Geranium palustre

Bodziszek błotny

Wspaniale ożywi „nudną” ścianę zieleni utworzoną przez trzciny i pałki wodne. Wysadzone w strefie bagiennej będzie wspinać się po wyższych roślinach i użyczać im swoich jaskrawych, różowych kwiatów.

Geum rivale

Kuklik zwisły

Rodzima bylina siedlisk wilgotnych i mokrych; spotykana pospolicie w całej Polsce w wilgotnych lasach, na mokrych łąkach ziołoroślowych, na brzegach cieków wodnych.

Gladiolus imbricatus

Mieczyk dachówkowaty

Gatunek rodzimy, występujący na mokrych łąkach – jednak na stanowiskach naturalnych coraz mniej liczny, zagrożony. Tworzy w naturze i w warunkach ogrodowych skupiska składające się z roślin dorastających do 80 cm. Kwitnie z początkiem lata.

Glyceria maxima

Manna mielec, manna wodna

Ekspansywna trawa występująca powszechnie w miejscach mokrych i podmokłych, na brzegach stawów, jezior i rzek. Szczególnie chętnie występuje tam, gdzie podłoże jest zasobne; rozrasta się szybko tworząc monokulturę.

Gratiola officinalis

Konitrut lekarski

Skromna roślina o niepozornych, białych kwiatkach i niczym niewyróżniających się liściach. Dzięki zdolności życia zarówno na wilgotnych stanowiskach na lądzie jak i w płytszej wodzie, konitrut jest niezastąpiony do maskowania brzydkich brzegów.

Gunnera manicata

Gunnera olbrzymia

Jej olbrzymie, mięsiste liście dorastają do 2 – 3 metrów i mogą dać schronienie kilku osobom. Jest wysadzana w wilgotnej, zasobnej glebie lub w dużych pojemnikach

Hibiscus moscheutos

Hibiskus bylinowy

Hibiskus bylinowy, hibiskus błotny, ketmia – jedna z najciekawszych roślin, jakie ostatnio trafiły do naszych ogrodów. Przeważnie białe, różowe lub karminowe kwiaty osiągają od 20 do 30 cm średnicy.

Hottonia palustris

Okrężnica bagienna

Rośnie na głębokości nawet do 1m dając schronienie wielu zwierzętom żyjącym w wodzie, takim jak larwy ważek i innych wodnych owadów, topiki, narybek, zooplankton itp

Iris laevigata „Variegata”

Kosaciec gładki „Variegata”

Kosaciec gładki to obok I. pseudacorus bardzo pożądany gatunek irysa wodnego, który nawet zimę może spędzać w wodzie. Fioletowoniebieskie kwiaty dekorują sadzawkę na początku lata, przez cały sezon ozdobą są liście w szerokie biało-zielone pasy.

Iris pseudacorus

Kosaciec żółty

Jest w tej roślinie siła życiowa, szlachetność postaci i piękno kwiatów. Niezwykle szeroka amplituda możliwości i wytrzymałość przesądzają o wielorakich zastosowaniach w ogrodnictwie ozdobnym, działaniach proekologicznych, oczyszczalnictwie.

Iris versicolor

Kosaciec różnobarwny

Kosaciec różnobarwny jest gatunkiem irysa, który w wodzie czuje się dobrze latem, zimą bezpieczniej jest jednak zapewnić mu suche „nogi”. Kwiaty nie należą do największych, kwitnie on za to bardzo obficie.

Juncus effusus

Sit rozpierzchły

Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy szydlastych liści.

Juncus inflexus

Sit siny

Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy sinoniebieskich, szydlastych liści.

Lobelia cardinalis

Stroiczka czerwona

Niezwykle jaskrawoczerwone kwiaty, liście zielone z wierzchu a od spodu bordowe. Nadaje się doskonale do obsadzania brzegów sadzawek i strumieni, wykorzystywana jest także w akwarystyce jako roślina podwodna.

Lysichiton americanus

Tulejnik amerykański

Tulejnik to roślina – wyzwanie. Rośnie wolno, w wilgotnym, bagiennym i najlepiej lekko zacienionym miejscu. Kwiatów można się doczekać dopiero na roślinie kilkuletniej.

Lysimachia vulgaris

Tojeść pospolita

Roślina rodzima i dość pospolita w całej Polsce. Wymaga stanowiska stale wilgotnego, jest charakterystyczna dla mokrej łąki (w jej sąsiedztwie często można też spotkać wiązówkę).

Lythrum salicaria

Krwawnica pospolita

Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości – istnieją także odmiany ogrodowe (np. 'Robert’) o dłuższym i pełniejszym kwiatostanie. Wabią pszczoły i motyle.

Marsilea quadrifolia

Marsylia czterolistna

Przypominająca do złudzenia czterolistną koniczynę niewielka paproć wodna (na wiosnę jej młode liście – jak u większości paproci – wyrastają na kształt pastorałów).

Mentha aquatica

Mięta nadwodna

Uniwersalna roślina wodna do każdego rodzaju zbiornika. Mięta jest niezwykle tolerancyjna na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć. Dzięki bujnej wegetacji szybko zagospodaruje nowo założony staw; czyści wodę z nadmiaru związków pokarmowych.

Mentha piperita „Chocolate”

Mięta pieprzowa 'Chocolate'

rodzina: Lamiaceae – jasnotowatestrefa mrozoodporności: 4 do 9stanowisko: słoneczne, półcieniste; mokre, płytka wodawysokość: 30-45 cm Mięta o lekko brązowym odcieniu liści i bardzo silnym, przyjemnym, miętowym aromacie. Bardzo dobrze nadaje się jako dodatek do chłodnych napojów i do sporządzania herbatek miętowych. W ogrodzie czuje się najlepiej w miejscu słonecznym, wilgotnym lub płytkiej wodzie. Szybko rozrasta się […]

Myosotis palustris

Niezapominajka błotna

Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Charakterystyczne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć.

Myriophyllum aquaticum

Wywłócznik wodny

W Polsce z wigorem rozrasta się w sadzawce od wiosny do jesieni, nie przetrzymuje jednak zimowych niskich temperatur – można przechowywać wywłócznik w akwarium. Jest rośliną o silnych właściwościach tlenotwórczych.

Osmunda regalis

Długosz królewski

rodzina: Osmundaceaepochodzenie: Ameryka, Europastrefa mrozoodporności: 3stanowisko: od słonecznego do cienistego; mokre – brzegi zbiorników wodnychwapń: nierozmnażanie: zarodnikiliść: do 150 cm

Parnassia palustris

Dziewięciornik błotny

Urocza, maleńka roślina. Niewielkie, owalne, szarozielone liście tworzą gęste, zwarte kopczyki, nad którymi w drugiej połowie lata unoszą się delikatne, białe kwiatki na wysokich i cienkich łodyżkach.

Phalaris arundinacea

Mozga trzcinowata

Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo  żyznych – bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach. W naturze występuje na obrzeżach wód i w lasach łęgowych (dość dobrze rośnie na stanowiskach ocienionych). Wchodzi w skład szuwaru mozgowego obok takich gatunków jak m.in.: żabieniec, babka wodna, manna mielec, trzcina pospolita, pałka szerokolistna, knieć błotna, krwawnica pospolita, kosaciec żółty, niezapominajka.

Phragmites communis

Trzcina pospolita

Typowa roślina wodna porastająca brzegi zbiorników, bagna, mokradła, łęgi na całej kuli ziemskiej. Rozrasta się przy pomocy pełzających kłączy oraz wysiew nasion.

Pinguicula grandiflora

Tłustosz wielkokwiatowy

Niewielka roślina owadożerna występujaca w Europie (część zachodnia) na terenach bagnistych, podmokłych. Niewielkie, lepkie liście „łapią” małe owady – komary, małe muszki, które stanowią tylko dodatkowe źródło pożywienia tłustosza.

Rosa palustris

Róża błotna

Tworzy okazały krzew – polecana szczególnie do parków i nad duże stawy. Kwitnie niemal całe lato pojedynczymi, pachnącymi kwiatami szczególnie intensywnie w miejscach słonecznych i bardzo wilgotnych.

Thelypteris palustris

Nerecznica błotna

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk – torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Należy sadzić narecznicę w podłożu o kwaśnym odczynie, w miejscu podmokłym.

Trollius europaeus

Pełnik europejski

Pełnik europejski to gatunek rodzimy – kiedyś często obecny na mokrych łąkach i wzdłuż strumieni, dziś spotykany coraz rzadziej, objęty ochroną. Nazywany pełnikiem dla swego pełnego, kulistego kwiatu. Jest też symbolem ziemi kłodzkiej.

Typha minima

Pałka mała

Najmniejsza z pałek wodnych – dorasta do około 1 metra – tworzy kolby w kształcie kuleczek. Doskonała do nawet najmniejszych zbiorników wodnych. Rośnie jak gęsty szczypiorek.

Viola palustris

Fiołek błotny

Odmiana nadwodna i do miejsc wilgotnych. Wesołe, fioletowe kwiaty pojawiają się późną wiosną. Na naszym zdjęciu jest już po kwitnieniu – pęknięta torebka nasienna.