Paprocie należą do najstarszej występującej obecnie na Ziemi grupy roślin. Paprocie spotkać można w wielu siedliskach, najczęściej jednak zacienionych i wilgotnych – rosną u podnóży drzew, na drzewach, na skałach, są też paprocie pływające jak np. salwinia czy azolla. Wydawać by się mogło, że to idealne rośliny ogrodowe. W historii ogrodnictwa paprocie zaistniały jednak dopiero w XVIII wieku a najsilniejsze zainteresowanie nimi to XIX-wieczna Anglia. Do dzisiaj kojarzone są z cienistymi, wilgotnymi zakątkami w typowych otoczonych murami ogrodach angielskich. Obecnie znów rośnie zainteresowanie paprociami po okresie pewnego zastoju. Doceniane są za różnorodność form liści, walory użytkowe – w zależności od stanowiska w ogrodzie mogą pełnić rolę roślin architektonicznych, rabatowych, okrywowych, skalniakowych czy pływających.

Paprocie dostarczamy zarówno w multiplatach (sadzonki) jak i w doniczkach. Większość gatunków i odmian dostępna jest również w naszym sklepie internetowym Sadzawka.pl

Adiantum pedatum

Adiantum stopowate

Adianta to jedne z wdzięczniejszych paproci. Dzięki dużej mrozoodporności są odpowiednie dla naszego klimatu. Paprocie te wymagają głębokiego cienia i wilgoci, jeśli bezpośrednie słońce to tylko poranne.

Adiantum venustum

Adiantum

Liście tej paproci mają kształt trójkątów; ogonki liściowe delikatne, czarne. Pomimo wrażenie niezwykle delikatnej, jest w pełni mrozoodporna (przy tym zimozielona), zadomowiona dobrze przyjmuje okresowe przesuszenie. Wymaga podłoża przepuszczalnego – nie może rosnąć w miejscu podmakającym. Choć aklimatyzuje się powoli, z czasem tworzy bardzo gęstą, zwartą okrywę.

Asplenium ebenoides

Zanokcica

Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi – dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.

Asplenium trichomanes

Zanokcica skalna

Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej. Dobrze znosi bardzo niskie temperatury a także suszę. Nadaje się do obsadzania murków i ścian skalnych (wapień). Zimozielona.

Blechnum spicant

Podrzeń żebrowiec

Paproć o ciemnozielonych frondach: płone tworzą rozetę, zarodnikonośne są pionowe, zimozielone i wyrastają ze środka kępy. Łodyżki czarne. Wymaga miejsca cienistego i stale wilgotnego.

Cyrtomium falcatum

Paprotnik sierpowaty

Paprotnik sierpowaty jest paprocią wiecznie zieloną – nie gubi liści na zimę. Liście Cyrtomium osiągają około metra długości, są błyszczące, regularne – jest to popularna roślina wykorzystywana we florystyce do bukietów i wieńców.

Dryopteris affinis

Nerecznica mocna

Paproć rozpowszechniona w liściastych i mieszanych lasach Europy i części Azji. Jedna z większych europejskich paproci: w wilgotnych lasach rejonu śródziemnomorskiego jej frondy mogą osiągać długość nawet 150-170cm.

Dryopteris buschiana

Nerecznica

Bardzo wytrzymała, odporna paproć świetnie nadająca się na podszyt w ogrodach o charakterze leśnym lub tło dla roślin o zwartych, okrągłych liściach. Liście ciemnozielone, koronkowo powcinane; pokrój pionowy, dość rzadki.

Dryopteris carthusiana

Nerecznica krótkoostna

Paproć tolerancyjna na warunki, spotykana w wielu różnorodnych siedliskach: zarówno w lasach iglastych jak i mokrych łęgach na brzegu rzek i strumieni; generalnie preferuje gleby żyzne. Wzrost w zależności od warunków – od 10 cm do ponad 0,5 m. Liście koronkowe, ładnie powycinane.

Dryopteris championii

Nerecznica Championa

Wspaniały gatunek nerecznicy – duża, o wyprostowanym pokroju. Jej iście są ciemnozielone, błyszczące, wyprostowane. Młode frondy są jasnozielone i pojawiają się późno – dopiero w maju lub nawet w czerwcu. Wymaga gleby wilgotnej, zasobnej. Piękny soliter w cienistym ogrodzie.

Dryopteris clintoniana

Nerecznica Clintona

Elegancka i łatwa w uprawie paproć. Toleruje zarówno miejsca wilgotne jak i przesychające, idealna do większości ogrodów. Miejsce, w którym rośnie powinno być stosunkowo osłonięte.

Dryopteris goldiana

Nerecznica Goldi'ego

Paproć rodzima dla wschodniej części kontynentu północnoamerykańskiego i jedna z największych tam występujących: dorasta do 130 cm. Wymaga stanowiska zacienionego, wilgotnego i zasobnego o kwaśnym odczynie.

Dryopteris nigropalacea

Nerecznica

rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja (Indie, Tybet)strefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczarozmnażanie: zarodnikiliść: do 60 cm

Dryopteris sieboldii

Nerecznica Siebolda

rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja – część północnowschodniastrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: takrozmnażanie: zarodnikiliść: do 40 cm

Dryopteris stewartii

Nerecznica Stewarta

Elegancka i łatwa w uprawie paproć. Frondy bardzo koronkowe, delikatne. Toleruje zarówno miejsca wilgotne jak i przesychające, idealna do większości ogrodów. Miejsce, w którym rośnie powinno być stosunkowo osłonięte. Jej liście są częściowo zimozielone – trwają dość długo.

Dryopteris wallichiana

Nerecznica Wallicha

Wspaniały gatunek nerecznicy – duża, o wyprostowanym pokroju. Rozwijające się liście są jasnozielone, ładnie kontrastujące z ciemnobrązową (prawie czarną) łodygą, z czasem ciemnieją i kontrast jest mniejszy. Wymaga gleby wilgotnej, zasobnej.

Gymnocarpium oyamense

Cienistka

Nieduża, niezwykle subtelna paproć o delikatnych frondach. Wymaga miejsca osłoniętego, zimą najlepiej przechowywać w chłodnym pomieszczeniu lub dobrze okryć.

Marsilea quadrifolia

Marsylia czterolistna

Przypominająca do złudzenia czterolistną koniczynę niewielka paproć wodna (na wiosnę jej młode liście – jak u większości paproci – wyrastają na kształt pastorałów).

Matteucia struthiopteris

Pióropusznik strusi

Frondy są jasnozielone, zarodnikonośne frondy jesienią najpierw ciemnozielone, szybko brązowieją i są w zasadzie całe zajęte przez zarodniki (mogą wyglądać wręcz na uschnięte!).

Onoclea sensibilis

Onoklea wrażliwa

rodzina: Woodsiaceaepochodzenie: Ameryka, Azja, Europastrefa mrozoodporności: 2stanowisko: cieniste; przy dostatecznej wilgotności gleby także stanowisko słonecznerozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 40-70 cm

Onychium japonicum

Onychium japońskie

rodzina: Pteridaceaepochodzenie: Azja (Chiny, Japonia, Indie)strefa mrozoodporności: 7-8stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczaliść: do 40 cm

Osmunda regalis

Długosz królewski

rodzina: Osmundaceaepochodzenie: Ameryka, Europastrefa mrozoodporności: 3stanowisko: od słonecznego do cienistego; mokre – brzegi zbiorników wodnychwapń: nierozmnażanie: zarodnikiliść: do 150 cm

Phegopteris decursive-pinnata

zachyłka zbiegającopierzasta

Jasnozielona paproć lubiąca stanowiska dość widne (jasny cień) i wilgotne. Dobrze znosi stanowiska nasłonecznione pod warunkiem dostatku wilgoci. Bardzo tolerancyjna – oprócz tego co lubi, zniesie także miejsca podsychające i głęboki cień, a odczyn gleby zdaje się nie mieć szczególnego znaczenia. Ma pionowy pokrój, jednak dzięki temu jak gęsto niesie swe liście polecana jest jako wydajna roślina okrywowa. Całkowicie mrozoodporna, odporna na choroby i szkodniki.

Phyllitis scolopendrium

Języcznik zwyczajny

rodzina: Aspleniaceaepochodzenie: Japonia, Europa, Ameryka Północnastrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza gleba, między kamieniamiwapń: takrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30-60 cm na 4-8 cmsynonim: Asplenium scolopendrium

Phyllitis scolopendrium „Angustifolium”

Języcznik zwyczajny „Angustifolium”

Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Posadzony na cienistej rabacie zasobnej w kompost i wilgotnej, wymulczowany wiosną, będzie tworzył imponującą kępę. W cieplejsze zimy języcznik może być zimozielony dobrze jest jednak wiosną usunąć wszelkie uszkodzone lub zaschnięte frondy – pobudzi do wzrost

Polypodium vulgare

Paprotka zwyczajna

Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe – zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. Dobra odmiana na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień.

Polystichum acrostichoides

Paprotnik bożonarodzeniowy

Jedna z pospolitszych amerykańskich paproci, łatwa w uprawie i bardzo tolerancyjna na różne warunki siedliskowe. Najlepiej czuje się oczywiście w próchniczej i wilgotnej glebie, bardzo dobrze znosi jednak gorsze gleby i suchsze stanowiska, daje sobie radę nawet w szczelinach skalnych. Jej nazwa – paprotnik bożonarodzeniowy – wywodzi się z faktu, że jest częściowo zimozielona, liście trwają co najmniej do Świąt.

Polystichum aculeatum

Paprotnik kolczysty

Piękna paproć szeroko rozpowszechniona na kuli ziemskiej, w Polsce chroniona – można ją spotkać w górach. Koronkowe liście są wzniesione pionowo, zimozielone. Tolerancyjna co do odczynu gleby, chętniej rośnie jednak na stanowiskach z podłożem zasadowym.

Polystichum brauni

Paprotnik Brauna

Paproć występująca na całym obszarze kuli ziemskiej (także w Polsce – jest u nas jednak rzadka). Frondy trójkątne, podwójnie pierzaste (dzięki czemu dają wrażenie delikatnej koronki), zebrane w rozetę, błyszczące.

Polystichum lonchitis

Paprotnik ostry

rodzina: Dryopteridaceae pochodzenie: Europa, Ameryka Północna strefa mrozoodporności: 3 stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchnicza wapń: tak rozmnażanie: zarodniki liść: do 40 cm

Polystichum makinoi

Paprotnik Makino

Paproć wyselekcjonowana przez japońskiego botanika Tamitaro Makino. Frondy lekko sierpowato wygięte, ciemnozielone, błyszczące. Tworzy regularne, zwarte kępy. Zimozielona – wiosną dobrze jest usunąć stare, uszkodzone liście zanim rozwiną się młode pastorały.

Polystichum munitum

Paprotnik zbrojny

rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Ameryka Północnastrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: obojętnyrozmnażanie: zarodnikiliść: do 90 cm

Polystichum polyblepharum

Paprotnik japoński

rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja (Chiny, Japonia, Korea)strefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: nierozmnażanie: zarodnikiliść: do 80 cm

Polystichum rigens

Paprotnik lśniący

Nieduża paproć o pięknie wykrojonych, lśniących liściach. Latem liście pachną (raczej nieprzyjemnie, niestety – zapach jest „lisi”). Wiosną młode frondy są złotawe, później zielone. Paproć bardzo tolerancyjna co do jakości i zasobności gleby, wilgotności a także nasłonecznienia – bardzo dobrze rośnie na stanowisku słonecznym. Zimozielona.

Polystichum setiferum

Paprotnik szczecinkozębny

Liście tej paproci są bardzo regularne, gęste i sierpowato zakrzywione. Doskonałe towarzystwo dla niej stanowią funkie i inne rośliny o gładkich liściach lub paprocie w typie Adiantum pedatum. Zimozielona.

Salvinia natans

Salwinia pływająca

rodzina: Salviniaceaestanowisko: słoneczne; roślina pływającawielkość: 2-10 cm Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając powierzchni wody w oczku ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru. Delikatne włoski pokrywające wierzch liści chronią salwinię przed gromadzeniem się kropel wody na jej powierzchni. Kropla na liściu to doskonała soczewka, która umożliwiłaby słońcu wypalanie dziur.

Thelypteris palustris

Nerecznica błotna

Rodzima paproć wilgotnych siedlisk – torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Należy sadzić narecznicę w podłożu o kwaśnym odczynie, w miejscu podmokłym.

Woodsia obtusa

Rozrzutka tępolistna

Woodsia obtusa to mała paproć pochodząca z górskich terenów Ameryki Północnej. W naturze porasta skały, nadaje się też do zacienionego ogrodu o charakterze leśnym. Najlepiej czuje się wysadzona w glebie z zawartością wapnia, znosi także gleby kwaśne.