Adiantum pedatum
Adiantum stopowate
Adianta to jedne z wdzięczniejszych paproci. Dzięki dużej mrozoodporności są odpowiednie dla naszego klimatu. Paprocie te wymagają głębokiego cienia i wilgoci, jeśli bezpośrednie słońce to tylko poranne.
Paprocie należą do najstarszej występującej obecnie na Ziemi grupy roślin. Paprocie spotkać można w wielu siedliskach, najczęściej jednak zacienionych i wilgotnych – rosną u podnóży drzew, na drzewach, na skałach, są też paprocie pływające jak np. salwinia czy azolla. Wydawać by się mogło, że to idealne rośliny ogrodowe. W historii ogrodnictwa paprocie zaistniały jednak dopiero w XVIII wieku a najsilniejsze zainteresowanie nimi to XIX-wieczna Anglia. Do dzisiaj kojarzone są z cienistymi, wilgotnymi zakątkami w typowych otoczonych murami ogrodach angielskich. Obecnie znów rośnie zainteresowanie paprociami po okresie pewnego zastoju. Doceniane są za różnorodność form liści, walory użytkowe – w zależności od stanowiska w ogrodzie mogą pełnić rolę roślin architektonicznych, rabatowych, okrywowych, skalniakowych czy pływających.
Paprocie dostarczamy zarówno w multiplatach (sadzonki) jak i w doniczkach. Większość gatunków i odmian dostępna jest również w naszym sklepie internetowym Sadzawka.pl
Adiantum pedatum „Aleuticum”
Adiantum stopowate odmiana aleucka
rodzina: Adiantaceaepochodzenie: Ameryka Północna łącznie z Alaskąstrefa mrozoodporności: 3stanowisko: cieniste; osłonięte od wiatru; gleba wilgotna, chłodnawapń: takrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30-40 cm
Adiantum pedatum „Miss Sharples”
Adiantum stopowate „Miss Sharples”
Uchodzi za jedną z najlepszych odmian: ma jasnozielone frondy dodatkowo podkreślone ciemnym rysunkiem wiotkich łodyżek i zwartą formę. Nowo pojawiające się frondy maję kolor miedziany.
Adiantum pedatum subsp. subpumilum
Adiantum stopowate subpumilum
Adiantum pedatum subsp. subpumilum dorasta do około 10cm; znane jest też jako „Minor” albo „Minus”.
Adiantum venustum
Adiantum
Liście tej paproci mają kształt trójkątów; ogonki liściowe delikatne, czarne. Pomimo wrażenie niezwykle delikatnej, jest w pełni mrozoodporna (przy tym zimozielona), zadomowiona dobrze przyjmuje okresowe przesuszenie. Wymaga podłoża przepuszczalnego – nie może rosnąć w miejscu podmakającym. Choć aklimatyzuje się powoli, z czasem tworzy bardzo gęstą, zwartą okrywę.
Asplenium ebenoides
Zanokcica
Interesująca nieduża paproć nadająca się do obsadzania zacienionych skalniaków, wykorzystywana też do uprawy w terrariach (jest zimozielona) i niedużych pojemnikach. W naturze jej występowanie związane jest ze skałami wapiennymi – dobrze jest więc zapewnić jej podłoże z zawartością wapnia. Za sprawą fantazyjnego kształtu frond, w języku angielskim potocznie nazywana jest „smoczym ogonem”.
Asplenium trichomanes
Zanokcica skalna
Zanokcica skalna to niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej. Dobrze znosi bardzo niskie temperatury a także suszę. Nadaje się do obsadzania murków i ścian skalnych (wapień). Zimozielona.
Asplenium trichomanes „Cristatum”
Zanokcica skalna „Cristatum”
Niewielka, delikatna paproć rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej. Wzdłuż delikatnych, prawie czarnych łodyżek umieszczone są dwa rzędy małych, prawie okrągłych liści.
Athyrium filix-femina
Wietlica samicza
Paproć o wąskich frondach wyrastających licznie i pionowo. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego. Bardzo odporna.
Athyrium filix-femina „Frizelliae”
Wietlica samicza „Frizelliae”
Paproć o długich, wąskich frondach przypominających sznur nanizanych na żyłkę koralików. Bardzo odporna na niskie temperatury, wymaga gleby lekko kwaśnej.
Athyrium filix-femina „Lady in Red”
Wietlica samicza „Lady in Red”
Paproć o jasnozielonych, koronkowych frondach i czerwonych łodygach. Liście wyrastają pionowo i stale – dzięki temu kępy są zwarte, gęste i ciągle świeże. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego.
Athyrium filix-femina „Pseudo Victoriae”
Wietlica samicza „Pseudo Victoriae”
Paproć o wąskich, pierzastych, bardzo delikatnych frondach o mocno postrzępionych końcówkach. Wymaga miejsca cienistego, wilgotnego.
Athyrium filix-femina „Rotsiel”
Wietlica samicza „Rotsiel”
Paproć o jasnozielonych, łukowato wyginających się liściach. Ogonki liściowe czerwone – daje to ładny kontrast jasnozielonym, pierzastym liściom. Sprawia wrażenie niezwykle subtelnej i delikatnej. Wymaga stanowiska osłoniętego i raczej wilgotnego.
Athyrium filix-femina „Vernoniae Cristatum”
Wietlica samicza „Vernoniae Cristatum”
Paproć o długich, wąskich frondach przypominających sznur nanizanych na żyłkę koralików. Bardzo odporna na niskie temperatury, wymaga gleby lekko kwaśnej.
Athyrium niponicum „Burgundy Lace”
Wietlica japońska „Burgundy Lace”
rodzina: Woodsiaceaepochodzenie: Azja – kultywarstrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcieniste, cieniste; wilgotnerozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 40-70 cm na 10-20cm
Athyrium niponicum „Metallicum Cristatum”
Wietlica japońska „Metallicum Cristatum”
rodzina:Woodsiaceaepochodzenie: Azja – kultywarstrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcieiste, cieniste; wilgotnerozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 40-70 cm na 10-20cm
Athyrium niponicum „Pewter Lace”
Wietlica japońska „Pewter Lace”
„Cynowa Koronka” – piękna odmiana wietlicy japońskiej: bordo pośrodku i srebro na brzegach liści.
Athyrium niponicum „Red Beauty”
Wietlica japońska „Red Beauty”
Odmiana ta tworzy gęste kępy. Liście srebrnopopielate z czerwonymi środkami, które stają się intensywniejsze wraz z wiekiem.
Athyrium niponicum „Silver Falls”
Wietlica japońska „Silver Falls”
Odmiana tworząca gęste kępy srebrnych liści. Paproć osiąga najpiękniejsze wybarwienie jak już dojrzała roślina; także w sezonie wegetacyjnym im później tym lepiej: frondy staja się coraz bardziej srebrzyste z czasem i najpiękniej prezentują się jesienią.
Athyrium otophorum „Okanum”
Wietlica uszkowata „Okanum”
Frondy tej paproci są trójkątne, jasnozielone (szczególnie wiosną, później trochę ciemnieją), łodyga ciemna.
Blechnum spicant
Podrzeń żebrowiec
Paproć o ciemnozielonych frondach: płone tworzą rozetę, zarodnikonośne są pionowe, zimozielone i wyrastają ze środka kępy. Łodyżki czarne. Wymaga miejsca cienistego i stale wilgotnego.
Cheilanthes lanosa
Cheilantes wełnisty
Jej frondy pokryte są delikatnymi włoskami, nie są czysto zielone – mają szary lub niebieskawy odcień. Dobrze znosi zimy naszego klimatu,
Cyrtomium falcatum
Paprotnik sierpowaty
Paprotnik sierpowaty jest paprocią wiecznie zieloną – nie gubi liści na zimę. Liście Cyrtomium osiągają około metra długości, są błyszczące, regularne – jest to popularna roślina wykorzystywana we florystyce do bukietów i wieńców.
Cyrtomium fortunei
Paprotnik Fortune'a
Odmiana odporna na przesuszenia. Liście dorastają do 70 cm długości.
Cyrtomium fortunei var. „Clivicola”
Paprotnik Fortune'a „Clivicola”
Nieco niższa od gatunki, frondy jaśniejsze, w odcieniu bardziej rozświetlonej zieleni. Rośnie szybciej i jest bardziej mrozoodporna.
Cyrtomium macrophyllum
Paprotnik wielkolistny
Piękna odmiana pochodząca z Dalekiego Wschodu. Na okres zimy najlepiej umieścić ją w ogrodzie zimowym czy na werandzie.
Dryopteris affinis
Nerecznica mocna
Paproć rozpowszechniona w liściastych i mieszanych lasach Europy i części Azji. Jedna z większych europejskich paproci: w wilgotnych lasach rejonu śródziemnomorskiego jej frondy mogą osiągać długość nawet 150-170cm.
Dryopteris affinis „Crispa”
Nerecznica mocna "Crispa"
Liście gęste o lekko kędzierzawych końcówkach. Tworzy ładne, zwarte, wyprostowane kępy. Dobrze rośnie w miejscach cienistych lub umiarkowanie słonecznych, wilgotnych (ale bez zastoin wody).
Dryopteris affinis „Grandiceps”
Nerecznica mocna „Grandiceps”
Kultywar nerecznicy mocnej – niższa od gatunku. Frondy z dekoracyjnie podzielonymi końcówkami. Rośnie pionowo.
Dryopteris affinis „Pinderi”
Nerecznica mocna „Pinderi”
Pełna wigoru paproć o długich, wyprostowanych liściach. Tworzy ładne, regularne kępy. Łagodniejsze zimy może przetrwać jako zimozielona – stare frondy należy usunąć wiosną.
Dryopteris affinis „The King”
Nerecznica mocna „The King”
Nerecznica o mocno rozwidlonych końcówkach. Tworzy ładne, regularne kępy ciemnozielonych liści. Łagodne zimy może przetrwać nawet jako zimozielona – stare frondy należy usunąć wiosną.
Dryopteris atrata
Nerecznica atrata
Pionowy pokrój, błyszczące liście.
Dryopteris buschiana
Nerecznica
Bardzo wytrzymała, odporna paproć świetnie nadająca się na podszyt w ogrodach o charakterze leśnym lub tło dla roślin o zwartych, okrągłych liściach. Liście ciemnozielone, koronkowo powcinane; pokrój pionowy, dość rzadki.
Dryopteris carthusiana
Nerecznica krótkoostna
Paproć tolerancyjna na warunki, spotykana w wielu różnorodnych siedliskach: zarówno w lasach iglastych jak i mokrych łęgach na brzegu rzek i strumieni; generalnie preferuje gleby żyzne. Wzrost w zależności od warunków – od 10 cm do ponad 0,5 m. Liście koronkowe, ładnie powycinane.
Dryopteris championii
Nerecznica Championa
Wspaniały gatunek nerecznicy – duża, o wyprostowanym pokroju. Jej iście są ciemnozielone, błyszczące, wyprostowane. Młode frondy są jasnozielone i pojawiają się późno – dopiero w maju lub nawet w czerwcu. Wymaga gleby wilgotnej, zasobnej. Piękny soliter w cienistym ogrodzie.
Dryopteris clintoniana
Nerecznica Clintona
Elegancka i łatwa w uprawie paproć. Toleruje zarówno miejsca wilgotne jak i przesychające, idealna do większości ogrodów. Miejsce, w którym rośnie powinno być stosunkowo osłonięte.
Dryopteris dilatata
Nerecznica szerokolistna
Bardzo wytrzymała, odporna paproć świetnie nadająca się na podszyt w ogrodach o charakterze leśnym. Frondy ciemnozielone, rozłożyste.
Dryopteris erythrosora
Nerecznica czerwonozawijkowa
Błyszczące, mocno podzielone frondy pokazujące się wiosną są koloru miedzianego, latem zielenieją, jesienią znów stają się czerwonawe.
Dryopteris filix-mas „Barnesi”
Nerecznica samcza „Barnesi”
Paproć łatwa w uprawie. Wymaga gleb żyznych, próchniczych, wilgotnych (nie powinny przesychać). Frondy wąskie, wzniesione pionowo.
Dryopteris filix-mas „Crispa-Cristata”
Nerecznica samcza „Crispa-Cristata”
Paproć o mocno podzielonych, rozwidlonych na końcach liściach.
Dryopteris filix-mas „Linearis Polydactyla”
Nerecznica samcza „Linearis Polydactyla”
Całkowicie mrozoodporna w naszym klimacie paproć tworząca zwarte kępy wzniesionych i niezwykle delikatnych liści. Preferuje wilgotne i lekko kwaśne podłoże.
Dryopteris goldiana
Nerecznica Goldi'ego
Paproć rodzima dla wschodniej części kontynentu północnoamerykańskiego i jedna z największych tam występujących: dorasta do 130 cm. Wymaga stanowiska zacienionego, wilgotnego i zasobnego o kwaśnym odczynie.
Dryopteris nigropalacea
Nerecznica
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja (Indie, Tybet)strefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczarozmnażanie: zarodnikiliść: do 60 cm
Dryopteris sieboldii
Nerecznica Siebolda
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja – część północnowschodniastrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: takrozmnażanie: zarodnikiliść: do 40 cm
Dryopteris stewartii
Nerecznica Stewarta
Elegancka i łatwa w uprawie paproć. Frondy bardzo koronkowe, delikatne. Toleruje zarówno miejsca wilgotne jak i przesychające, idealna do większości ogrodów. Miejsce, w którym rośnie powinno być stosunkowo osłonięte. Jej liście są częściowo zimozielone – trwają dość długo.
Dryopteris wallichiana
Nerecznica Wallicha
Wspaniały gatunek nerecznicy – duża, o wyprostowanym pokroju. Rozwijające się liście są jasnozielone, ładnie kontrastujące z ciemnobrązową (prawie czarną) łodygą, z czasem ciemnieją i kontrast jest mniejszy. Wymaga gleby wilgotnej, zasobnej.
Gymnocarpium dryopteris „Plumosum”
Zachyłka (cienistka) trójkątna „Plumosum”
Niska, delikatna paproć tworząca gęste kobierce. Wymaga stanowiska wilgotnego (ale przepuszczalnego). Dobrze robi jej mulczowanie kompostem liściowym. Ciekawa roślina okrywowa, odpowiednia także na ocienione skalniaki.
Gymnocarpium oyamense
Cienistka
Nieduża, niezwykle subtelna paproć o delikatnych frondach. Wymaga miejsca osłoniętego, zimą najlepiej przechowywać w chłodnym pomieszczeniu lub dobrze okryć.
Lunathyrium japonicum
Lunatyrium japońskie
rodzina: Dryopteridaceaestanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchnicza, przepuszczalnarozmnażanie: zarodniki, podziałliść: do 60 cm
Marsilea quadrifolia
Marsylia czterolistna
Przypominająca do złudzenia czterolistną koniczynę niewielka paproć wodna (na wiosnę jej młode liście – jak u większości paproci – wyrastają na kształt pastorałów).
Matteucia orientalis
Pióropusznik wschodni
Okazała paproć o dwóch rodzajach frond: zarodnikonośnych i sterylnych. Najlepiej czuje się w podłożu chłodnym, wilgotnym i zasobnym w próchnicę.
Matteucia struthiopteris
Pióropusznik strusi
Frondy są jasnozielone, zarodnikonośne frondy jesienią najpierw ciemnozielone, szybko brązowieją i są w zasadzie całe zajęte przez zarodniki (mogą wyglądać wręcz na uschnięte!).
Onoclea sensibilis
Onoklea wrażliwa
rodzina: Woodsiaceaepochodzenie: Ameryka, Azja, Europastrefa mrozoodporności: 2stanowisko: cieniste; przy dostatecznej wilgotności gleby także stanowisko słonecznerozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 40-70 cm
Onoclea sensibilis „Nana”
Onoklea wrażliwa „Nana”
rodzina: Woodsiaceaepochodzenie: kultywarstrefa mrozoodporności: 2stanowisko: cieniste; przy dostatecznej wilgotności gleby także stanowisko słonecznerozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30-40 cm
Onychium japonicum
Onychium japońskie
rodzina: Pteridaceaepochodzenie: Azja (Chiny, Japonia, Indie)strefa mrozoodporności: 7-8stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczaliść: do 40 cm
Osmunda cinnamomea
Długosz cynamonowy
Długosz to bardzo duża, nadwodna paproć. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym, preferuje gleby kwaśne.
Osmunda regalis
Długosz królewski
Długosz królewski to okazała paproć, którą można spotkać w miejscach podmokłych: na groblach, brzegach wód, w wilgotnych zaroślach, rowach. W miejscach o dostatecznej wilgotności może rosnąć na stanowisku słonecznym.
Osmunda regalis „Purpurascens”
Długosz królewski „Purpurascens”
Długosz królewski to bardzo duża, nadwodna paproć. Odmiana 'Purpurascens’ cechuje się nieco niższym wzrostem niż gatunek. Młode frondy są zabarwione bordowo, bordowe są też łodygi.
Phegopteris decursive-pinnata
zachyłka zbiegającopierzasta
Jasnozielona paproć lubiąca stanowiska dość widne (jasny cień) i wilgotne. Dobrze znosi stanowiska nasłonecznione pod warunkiem dostatku wilgoci. Bardzo tolerancyjna – oprócz tego co lubi, zniesie także miejsca podsychające i głęboki cień, a odczyn gleby zdaje się nie mieć szczególnego znaczenia. Ma pionowy pokrój, jednak dzięki temu jak gęsto niesie swe liście polecana jest jako wydajna roślina okrywowa. Całkowicie mrozoodporna, odporna na choroby i szkodniki.
Phyllitis scolopendrium
Języcznik zwyczajny
rodzina: Aspleniaceaepochodzenie: Japonia, Europa, Ameryka Północnastrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza gleba, między kamieniamiwapń: takrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30-60 cm na 4-8 cmsynonim: Asplenium scolopendrium
Phyllitis scolopendrium „Angustifolium”
Języcznik zwyczajny „Angustifolium”
Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie. Posadzony na cienistej rabacie zasobnej w kompost i wilgotnej, wymulczowany wiosną, będzie tworzył imponującą kępę. W cieplejsze zimy języcznik może być zimozielony dobrze jest jednak wiosną usunąć wszelkie uszkodzone lub zaschnięte frondy – pobudzi do wzrost
Phyllitis scolopendrium „Crispa”
Języcznik zwyczajny „Crispa”
Z pewnością jeden z piękniejszych kultywarów Phyllitis scolopendrium: błyszczące, jasnozielone, niepodzielone frondy tej paproci mają mocno i regularnie pofałdowane brzegi.
Phyllitis scolopendrium „Furcata”
Języcznik zwyczajny „Furcata”
Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Odmiana ta ma rozwidlone końcówki frond.
Phyllitis scolopendrium „Marginata”
Języcznik zwyczajny „Marginata”
rodzina: Aspleniaceaepochodzenie: kultywarstrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza, wilgotna gleba, między kamieniamiwapń: takrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30 – 40 cm na 4 – 6 cmsynonim: Asplenium scolopendrium „Marginata”
Phyllitis scolopendrium „Muricata”
Języcznik zwyczajny „Muricata”
rodzina: Aspleniaceaepochodzenie: kultywarstrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza, wilgotna gleba, między kamieniamiwapń: takrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 30 – 40 cm na 4 – 6 cmsynonim: Asplenium scolopendrium „Muricata”
Phyllitis scolopendrium „Ramo-Cristata”
Języcznik zwyczajny „Ramo-Cristata”
Interesująca paproć o zimozielonych, błyszczących, gładkich liściach. Frondy tego języcznika są postrzępione na końcach.
Phyllitis scolopendrium „Undulatum”
Języcznik zwyczajny „Undulatum”
Interesująca paproć o lancetowatych, zielonych, lśniących liściach. Wymaga podłoża dobrze zdrenowanego. Może być wysadzona na północnej stronie skalniaka: będzie jej służył chłód i cień, dobrze jest jednak gdy podłoże nie przesycha całkowicie.
Polypodium vulgare
Paprotka zwyczajna
Paprotka zwyczajna występuje w całej Polsce jako podszyt lasów. Jej liście są bardzo trwałe – zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. Dobra odmiana na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień.
Polypodium vulgare „Bifido Multifidum”
Paprotka zwyczajna „Bifido Multifidum”
Jej liście są bardzo trwałe – zimozielone, rzadko wymagają kosmetycznego przycinania po zimie. Dobra odmiana na skalniaki: wytrzymała na suszę, tolerująca stanowisko słoneczne lub jasny cień.
Polystichum acrostichoides
Paprotnik bożonarodzeniowy
Jedna z pospolitszych amerykańskich paproci, łatwa w uprawie i bardzo tolerancyjna na różne warunki siedliskowe. Najlepiej czuje się oczywiście w próchniczej i wilgotnej glebie, bardzo dobrze znosi jednak gorsze gleby i suchsze stanowiska, daje sobie radę nawet w szczelinach skalnych. Jej nazwa – paprotnik bożonarodzeniowy – wywodzi się z faktu, że jest częściowo zimozielona, liście trwają co najmniej do Świąt.
Polystichum aculeatum
Paprotnik kolczysty
Piękna paproć szeroko rozpowszechniona na kuli ziemskiej, w Polsce chroniona – można ją spotkać w górach. Koronkowe liście są wzniesione pionowo, zimozielone. Tolerancyjna co do odczynu gleby, chętniej rośnie jednak na stanowiskach z podłożem zasadowym.
Polystichum brauni
Paprotnik Brauna
Paproć występująca na całym obszarze kuli ziemskiej (także w Polsce – jest u nas jednak rzadka). Frondy trójkątne, podwójnie pierzaste (dzięki czemu dają wrażenie delikatnej koronki), zebrane w rozetę, błyszczące.
Polystichum lonchitis
Paprotnik ostry
rodzina: Dryopteridaceae pochodzenie: Europa, Ameryka Północna strefa mrozoodporności: 3 stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchnicza wapń: tak rozmnażanie: zarodniki liść: do 40 cm
Polystichum makinoi
Paprotnik Makino
Paproć wyselekcjonowana przez japońskiego botanika Tamitaro Makino. Frondy lekko sierpowato wygięte, ciemnozielone, błyszczące. Tworzy regularne, zwarte kępy. Zimozielona – wiosną dobrze jest usunąć stare, uszkodzone liście zanim rozwiną się młode pastorały.
Polystichum munitum
Paprotnik zbrojny
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Ameryka Północnastrefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: obojętnyrozmnażanie: zarodnikiliść: do 90 cm
Polystichum polyblepharum
Paprotnik japoński
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Azja (Chiny, Japonia, Korea)strefa mrozoodporności: 6stanowisko: półcień, cień; gleba wilgotna, próchniczawapń: nierozmnażanie: zarodnikiliść: do 80 cm
Polystichum rigens
Paprotnik lśniący
Nieduża paproć o pięknie wykrojonych, lśniących liściach. Latem liście pachną (raczej nieprzyjemnie, niestety – zapach jest „lisi”). Wiosną młode frondy są złotawe, później zielone. Paproć bardzo tolerancyjna co do jakości i zasobności gleby, wilgotności a także nasłonecznienia – bardzo dobrze rośnie na stanowisku słonecznym. Zimozielona.
Polystichum setiferum
Paprotnik szczecinkozębny
Liście tej paproci są bardzo regularne, gęste i sierpowato zakrzywione. Doskonałe towarzystwo dla niej stanowią funkie i inne rośliny o gładkich liściach lub paprocie w typie Adiantum pedatum. Zimozielona.
Polystichum setiferum „Bulbiferum”
Paprotnik szczecinkozębny „Bulbiferum”
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Europastrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza, wilgotna glebawapń: obojętnyrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 75 cm
Polystichum setiferum „Congestum”
Paprotnik szczecinkozębny „Congestum”
Kompaktowa odmiana paprotnika sierpowatego – dorasta zaledwie do 30cm. Liście rosną pionowo i są niezwykle zwarte, gęsto upakowane. Bardzo wdzięczna i dekoracyjna. Tolerancyjna na poziom wilgotności, odczyn podłoża.
Polystichum setiferum „Herrenhausen”
Paprotnik szczecinkozębny „Herrenhausen”
Paproć bardzo tolerancyjna na różne warunki. Liście tej paproci są bardzo regularne, piękne, sierpowato zakrzywione a do tego powcinane jak najdelikatniejsza koronka. Liście początkowo rosną pionowo, później rozkładają się tworząc dość szeroką i niższą kępę.
Polystichum setiferum „Plumosum Densum”
Paprotnik szczecinkozębny „Plumosum Densum”
Paproć zimozielona, łatwa w uprawie – wymaga miejsca cienistego i zasobnej, próchniczej gleby. Tworzy płaskie rozety trójkątnych, koronkowych liści. Jej ciekawa faktura świetnie się prezentuje na tle roślin o dużych, gładkich liściach.
Polystichum setiferum „Proliferum”
Paprotnik szczecinkozębny „Proliferum”
Paproć bardzo tolerancyjna na różne warunki. Dobrze znosi okresowe przesuszenie, może rosnąć w miejscu nieosłoniętym od wiatru, a jeśli podłoże jest wystarczająco wilgotne – dobrze zniesie także dość dużą dawkę słońca.
Polystichum setiferum „Richardi”
Paprotnik szczecinkozębny „Richardi”
rodzina: Dryopteridaceaepochodzenie: Europastrefa mrozoodporności: 5stanowisko: półcień, cień; próchnicza, wilgotna glebawapń: obojętnyrozmnażanie: zarodniki, podziałliść: 75 cm
Polystichum tsus-simense
Paprotnik chiński
Jedna z piękniejszych odmian paprotnika. Uporządkowana, regularna. W Polsce powinna być sadzona w miejscach osłoniętych i okryta na zimę.
Salvinia natans
Salwinia pływająca
Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając powierzchni wody w oczku ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru. Delikatne włoski pokrywające wierzch liści chronią salwinię przed gromadzeniem się kropel wody na jej powierzchni.
Thelypteris palustris
Nerecznica błotna
Rodzima paproć wilgotnych siedlisk – torfowiska, lasy łęgowe, skraje podmokłych łąk. Należy sadzić narecznicę w podłożu o kwaśnym odczynie, w miejscu podmokłym.
Woodsia obtusa
Rozrzutka tępolistna
Woodsia obtusa to mała paproć pochodząca z górskich terenów Ameryki Północnej. W naturze porasta skały, nadaje się też do zacienionego ogrodu o charakterze leśnym. Najlepiej czuje się wysadzona w glebie z zawartością wapnia, znosi także gleby kwaśne.