Alopecurus pratensis „Aureovariegatus”
Wyczyniec łąkowy „Aureovariegatus”
Liście zielone ze złotym paskiem wzdłuż liścia – im słoneczniejsze stanowisko tym bardziej złociste paski. Zaleca się przycinanie wyczyńca na początku kwitnienia.
Briza media
Drżączka średnia
Niewysoka trawa występująca na wilgotnych łąkach. Jej niezwykle delikatne i dekoracyjne kwiatostany dodają łące dynamiki: drżą przy najlżejszym nawet podmuchu wiatru.
Carex acuta, syn. C. gracilis
Turzyca błotna
Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.
Carex acutiformis
Turzyca błotna
Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.
Carex conica „Variegata”
Turzyca stożkowata pstrolistna „Variegata”
Niska, okrywowa trawa o liściach zielonych z wąskimi, białymi brzegami. Bardzo dobrze sprawdza się na brzegach wód i strumieni a także w miejscach podmokłych.
Carex flava
Turzyca żółta
Niska turzyca o złotożółtych liściach i sympatycznych, gwiazdkowatych kwiatostanach, które pojawiają się już od maja i trwają nawet do następnego sezonu wegetacyjnego. Lubi stanowisko słoneczne, zdecydowanie mokre (także okresowo zalewane) i raczej żyzne.
Carex morrowii „Ice Dance”
Turzyca japońska pstra „Ice Dance”
Zimozielona turzyca o błyszczących, żywozielonych liściach z wąskimi białymi brzegami. Tworzy ładne, kształtne kępy bujnych, łukowato zwieszających się liści. Dobrze czuje się na stanowisku ocienionym i wilgotnym.
Carex muskingumensis „Aureovariegata”
Turzyca muskegońska „Aureovariegata”
Pstrolistna odmiana turzycy pochodzącej z północnowschodnich stanów Ameryki Północnej. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa do obsadzania brzegów.
Carex muskingumensis „Ice Fountains”
Turzyca muskegońska „Ice Fountains”
Odmiana turzycy muskegońskiej o liściach z wyraźnym jasnym środkiem. Nadaje się doskonale jako roślina okrywowa na słoneczne i półcieniste, zdecydowanie wilgotne tereny; świetna do obsadzania, maskowania i umacniania brzegów.
Carex muskingumensis „Little Midge”
Turzyca muskegońska „Little Midge”
Turzyca o jasnozielonych liściach. Od czerwca do września pojawiają się żółtobrązowe kwiatostany.
Carex muskingumensis „Silberstreif”
Turzyca muskegońska „Silberstreif”
Turzyca palmowa o liściach z wyraźnym jasnym brzegiem. Doskonała roślina okrywowa na słoneczne lub półcieniste, zdecydowanie wilgotne lub nawet okresowo zalewane tereny.
Carex nigra
Turzyca pospolita
Turzyca występująca pospolicie na terenach mokrych (łąki, torfowiska) w całej Polsce.
Carex ornithopoda „Variegata”
Turzyca ptasie łapki „Variegata”
Niewielka turzyca tworząca kępki pasiastych kremowo-zielonych liści, dobrze rosnąca na stanowisku słonecznym. Lubi wapń, bardzo dobrze sprawdza się na skalniakach.
Carex panicea
Turzyca prosowata
Turzyca występująca na terenach mokrych i torfowiskach – pospolita w całej Polsce.
Carex paniculata
Turzyca prosowa
Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym pokroju, przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach i sadzawkach.
Carex pendula
Turzyca zwisła
Turzyca występująca na terenach mokrych w całej niemal Europie (z wyjątkiem regionów wschodnich i północnych). Liście i długie kłosy są charakterystycznie łukowato wygięte. Tworzy gęste zimozielone kępy.
Carex pseudocyperus
Turzyca nibyciborowata
Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, rowach, płytkich brzegach zbiorników wodnych. Rośnie w kępach. Preferuje siedliska zasobne. Często spotykana jako składnik pła na jeziorach zarastających.
Carex remota
Turzyca rzadkokłosa
Świetnie czuje się na cienistym i wilgotnym stanowisku – w naturze jest rośliną charakterystyczną dla mokrych lasów liściastych. Tworzy niskie, zwarte kępy delikatnych, jasnozielonych liści – ładnie rozświetla zacienione brzegi stawów i strumieni.
Carex riparia „Variegata”
Turzyca brzegowa „Variegata”
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.
Carex riparia
Turzyca brzegowa
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.
Carex siderosticha „Shiro Nakafu”
Turzyca rzędowa „Shiro Nakafu”
Ozdobna turzyca o szerokich liściach – podobna do turzycy 'Banana Boat’ – zamiast żółtego środka liścia przebarwienie 'Shiro Nakafu’ jest czysto białe. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów.
Carex siderosticha „Variegata”
Turzyca rzędowa „Variegata”
Ozdobna turzyca o dość szerokich liściach (do 3cm). Liście jasnozielone z białymi paskami na brzegach i w środku liścia. Polecana szczególnie do zacienionych i wilgotnych partii ogrodów.
Eleocharis acicularis
Ponikło igłowate
Jako roślina zanurzona Eleocharis natlenia wodę, jest schronieniem – i efektownym tłem – dla drobnych zwierząt żyjących w sadzawce.
Eleocharis palustris
Ponikło błotne
Z płożącego się kłącza wyrastają pionowo zielone pędy wysokości do 1 m. Obecny na całej półkuli północnej. Spotykany w stawach, na starorzeczach i gliniankach, na płytkich brzegach jezior i wolno płynących rzek.
Eriophorum angustifolium
Wełnianka wąskolistna
Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach, kwitną białą bawełną.
Eriophorum latifolium
Wełnianka szerokolistna
Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach i gdy masowo kwitną białą bawełną bagno wygląda jakby ktoś poprzyczepiał do źdźbeł trawy małe kłębuszki waty.
Eriophorum russeolum
Wełnianka czerwonawa
Przybysz z dalekich i chłodnych krain: Kanada, Alaska, Kamczatka. Owocostany – kłaczki rudej waty – wydają się pełniejsze i bardziej puchate.
Eriophorum vaginatum
Wełnianka pochwowata
Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach, kwitną białą bawełną.
Glyceria maxima
Manna mielec, manna wodna
Ekspansywna trawa występująca powszechnie w miejscach mokrych i podmokłych, na brzegach stawów, jezior i rzek. Szczególnie chętnie występuje tam, gdzie podłoże jest zasobne; rozrasta się szybko tworząc monokulturę.
Glyceria maxima „Variegata”
Manna mielec pstrolistna „Variegata”
Ozdobna trawa o bardzo silnie skontrastowanej kolorystyce biało-zielonych liści. Dobrze znosi miejsca mokre, bagniste ale rośnie także na suchszych stanowiskach. Charakterystyczna dla podmokłych łąk.
Hakonechloa macra „Aureola”
Hakonechloa wysmukła „Aureola”
Niska trawa o pokroju kaskadowym: liście w zielone i złote paski układają się w tę samą stronę. Dobrze rośnie w lekkim cieniu, posadzona na stanowisku słonecznym może nabrać czerwonawego koloru.
Hakonechloa macra „Beni Kaze”
Hakonechloa smukła
Niska trawa o pokroju kaskadowym. Jej przewieszające się kaskadowo liście są wiosną i latem zielone, jesienią przybierają odcienie czerwieni i oranżu. Dobrze rośnie w lekkim cieniu pod drzewami, krzewami. Z czasem tworzy schludne, miękkie, łagodnie falujące kępy. Kwitnie późnym latem i jesienią jasnozielonymi, wysmukłymi kwiatami dodającymi całej kępie lekkości.
Hakonechloa macra „Stripe It Rich”
Hakonechloa wysmukła „Stripe It Rich”
Niska trawa o pokroju kaskadowym, liście w żółte i białe paski. Jest to amerykańska nowość – laboratoryjna mutacja H. macra ‘All Gold’ – formy o liściach w żółte i zielone pasy.
Hakonechloa macra „Sunflare”
Hakonechloa smukła
Niska trawa o żółtych liściach (chłodny odcień na stanowisku cienistym, cieplejszy na słonecznym), które przebarwiając się jesienią nabierają czerwonych tonów, szczególnie na końcach liści. Bordo na końcówkach także w środku sezonu, szczególnie intensywnie u roślin starszych. Tworzy kępy gęste, zwarte – doskonała okrywa terenu. Świetny „rozświetlacz” cienistych zakątków w ogrodzie.
Imperata cylindrica „Red Baron”
Imperata cylindryczna „Red Baron”
Ozdobna trawa o krwistoczerwonym zabarwieniu blaszki liściowej: z początkiem sezonu jest zielona z czerwonymi końcówkami, intensywna czerwień z czasem narasta na całej blaszce.
Miscanthus sinensis „Daria”
Miskant chiński „Daria”
Niewysoki miskant o dość szerokich przewieszających się miękko liściach. Tworzy szerokie, okazałe kępy. Kwiaty wyrastają wysoko powyżej liści.
Miscanthus sinensis „Gracillimus”
Miskant chiński „Gracillimus”
Jeden z pierwszych kultywarów miskanta chińskiego. Czerownobrązowe kwiaty pokazują się dość późno. Liście wąskie, zielone z białym nerwem po środku. Tworzy zwarte, wyprostowane kępy.
Miscanthus sinensis „Grosse Fontaene”
Miskant chiński „Grosse Fontaene”
Jeden z większych miskantów. Piękny, zwieszający się pokrój, liść z białym nerwem pośrodku; kwiatostany srebrzysto-czerwone, obfite.
Miscanthus sinensis „Hermann Müssel”
Miskant chiński „Hermann Müssel”
Obfite kwiaty (początkowo czerwonobrązowe, z czasem srebrne) są wyniesione wysoko ponad kępę dość szerokich zielonych liści z białym nerwem.
Miscanthus sinensis „Klein Zeber”
Miskant chiński „Klein Zeber”
Liście w poprzeczne, kremowożółte pasy; kwiaty różowoczerwone, niewiele wyższe niż kępa liści. Początkowo rośnie pionowo, później liście malowniczo zwieszają się. Nadaje się do uprawy w dużych donicach.
Miscanthus sinensis „Morning Light”
Miskant chiński „Morning Light”
Kultywar pochodzący od Miscanthus sinensis 'Gracillimus’. Kwiatostan początkowo jasnobrązowy, z czasem kremowobiały. Liść wąski, zielony z trzema białymi paskami: po bokach i na środku.
Miscanthus sinensis „Rotsilber”
Miskant chiński „Rotsilber”
Liść zielony z białym paskiem pośrodku; kwiaty obfite, czerwone, z czasem brązowawe.
Miscanthus sinensis „Silberspinne”
Miskant chiński „Silberspinne”
Liść wąski, zielony z białym nerwem pośrodku. Kwiaty początkowo różowe z czasem stają się srebrzyste.
Miscanthus sinensis „Strictus”
Miskant chiński „Strictus”
Liście w poprzeczne kremowożółte pasy, kwiaty różowoczerwone. Pokrój sztywny i wyprostowany. Odmiana wyróżniona AGM.
Miscanthus sinensis „Variegatus”
Miskant chiński „Variegatus”
Liść zielony z kilkoma kremowymi pasami wzdłuż – dzięki nim kępa tego miskanta jest bardzo jasna. Kwiaty różowoczerwone, z czasem srebrzyste. Tworzy luźne kępy o zwieszających się liściach.
Miscanthus sinensis „Zwergelefant”
Miskant chiński „Zwergelefant”
Nieduży, przysadzisty miskant o szerokich, przewieszający się liściach. Tworzy szerokie kępy. Kwiaty wyrastają dość mocno powyżej liści.
Miscanthus giganteus
Miskant okazały
Olbrzymi mieszaniec pomiędzy Miscanthus sinensis a M. sacchariflorus. Liście dość szerokie z wyraźnym białym nerwem po środku. Świetnie nadaje się na egzotycznie wyglądające żywopłoty lub jako soliter w dużym ogrodzie.
Molinia caerulea
Trzęślica modra
Trawa rozpowszechniona niemal na całym świecie. Występuje na mokrych łąkach o glebach żyznych i kwaśnych wchodząc w skład zespołu zwanego „łąką trzęślicową”.
Molinia caerulea „Variegata”
Trzęślica modra pstra „Variegata”
Gęste, zwarte kępy wyprostowanych liści w zielono-kremowe pasy.
Phalaris arundinacea
Mozga trzcinowata
Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo żyznych – bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach.
Phalaris arundinacea „Feesey”
Mozga trzcinowata „Feesey”
Liście zielone w białe pasy (więcej bieli niż u odmiany 'Picta’). Młode pędy zabarwione czerwonawo. Mozga nadaje się do obsadzania brzegów zbiorników wodnych – dobrze czuje się na stanowisku mokrym.
Phalaris arundinacea „Picta”
Mozga trzcinowata „Picta”
Trawa o liściach w zielono-białe pasy. Odpowiednia m. in. do obsadzania słonecznych brzegów zbiorników. Szybko i silnie się rozrasta.
Phragmites australis „Variegatus”
Trzcina pstrolistna „Variegatus”
Odmiana trzciny o dekoracyjnych liściach w kremowo-zielone paski. Nie tak inwazyjna i niższa niż gatunek.
Phragmites karka „Variegatus”
Trzcina karka pstrolistna „Variegatus”
Odmiana trzciny o dekoracyjnych liściach w biało-zielone paski. Nie tak inwazyjna i znacznie niższa od trzciny występującej u nas dziko.
Scirpus lacustris „Albescens”
Oczeret jeziorny biały „Albescens”
Wysoka roślina niezbędna do utworzenia strefy szuwarowej w dużym stawie. Liście w pionowe zielone i białe prążki na dobrym, żyznym stanowisku mogą być nawet grube jak palec.
Scirpus mucronatus
Oczeret sztyletowaty
Roślina z rodziny ciborowatych dorastająca do 1 metra. Nazwa wzięła się od trójkanciastej, ostro zakończonej łodygi przypominającej sztylet. Oczeret ten został wpisany do Czerwonej Księgi Roślin – grozi mu wyginięcie.
Scirpus sylvaticus
Sitowie leśne
Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy.
Scirpus tabernaemontanii „Zebrinus”
Oczeret tabernamontana paskowany „Zebrinus”
Oczeret w poprzeczne kremowe i zielone paski. Nadaje się nawet do niewielkich sadzawek. Ciekawy, bardzo dekoracyjny i szczególnie przydatny w miejscach, w których mało jest roślin kwitnących.
Spartina pectinata „Aureomarginata”
Spartina grzebienista „Aureomarginata”
Bujnie rosnące, wysokie, złotoobrzeżone spartiny sadzi się szczególnie w warunkach trudnych. Dzięki temu, że jej wymagania są niewielkie – gleba może być nawet bardzo jałowa, od suchej do podmokłej.