Acorus calamus
Tatarak zwyczajny
Bylina o mięsistych rozłogowych kłączach i wyrastających z nich pionowo szablastych, jasnozielonych liściach osiągających wysokość ok. 120 cm. Kwiatostan w postaci kolby (10 cm długości), w Europie nie dojrzewa.
Bylina o mięsistych rozłogowych kłączach i wyrastających z nich pionowo szablastych, jasnozielonych liściach osiągających wysokość ok. 120 cm. Kwiatostan w postaci kolby (10 cm długości), w Europie nie dojrzewa.
Ogrodowa odmiana tataraku zwyczajnego. Długie, mieczowate liście w kremowobiałe i zielone pasy dorastają do około metra – odmiana rośnie wolniej i nie osiąga takiej wielkości jak czysty gatunek.
Babka wodna jest zimotrwałą byliną o bulwiastym kłączu i łopatowatych liściach. Jej kwiatostan jest rozbudowany i może osiągać wysokość nawet 1,5m, składa się z dużej ilości białych lub różowych, drobnych kwiatów.
W naturze porasta słoneczne brzegi rzek i rowów tworząc gęste zarośla świeżozielonych liści nad którymi górują duże, baldachowate, różowe kwiaty.
Nazwa wywodzi się z greki i oznacza „bagienną piękność”. Jest to roślina rzeczywiście bardzo elegancka – biały kwiat w formie spaty, błyszczące, ciemnozielone liście.
Jaskrawożółte kwiaty kaczeńca na podmokłych łąkach, w rowach i na brzegach strumieni to niechybna oznaka nadchodzącej wiosny. Są źródłem nektaru dla pierwszych „pozimowych” pszczół. Kaczeniec rośnie w kępach, osiąga wzrost od 15 do 60 cm.
Olbrzymi – potrafi dorosnąć prawie do metra. Kwiaty większe niż u spotykanego dziko kaczeńca błotnego. Na odmianę „Auenwald” namawiamy szczególnie właścicieli dużych stawów.
Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, rowach, płytkich brzegach zbiorników wodnych. Rośnie w kępach. Preferuje siedliska zasobne. Często spotykana jako składnik pła na jeziorach zarastających.
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury. Przydatna w obsadzeniach naturalistycznych, szczególnie gdy potrzebne są duże, jednolite połacie na granicy lądu i wody. Stosowana w biologicznych oczyszczalniach ścieków.
Okazała roślina (dorasta nawet do 1,5m) o bulwiastym kłączu, którego środek wypełniony jest w dużej mierze powietrzem, i pięknych, białych, baldachowatych kwiatach. Szalej jadowity jest rośliną silnie trującą.
Egzotyczna roślina pływająca. Jej rola w zbiorniku wodnym jest nie do przecenienia: nie będąc zakorzeniona w dnie, składniki odżywcze „wyciąga” wprost z wody. Bardzo efektywnie oczyszcza w ten sposób wodę.
Jako roślina zanurzona Eleocharis natlenia wodę, jest schronieniem – i efektownym tłem – dla drobnych zwierząt żyjących w sadzawce.
Z płożącego się kłącza wyrastają pionowo zielone pędy wysokości do 1 m. Obecny na całej półkuli północnej. Spotykany w stawach, na starorzeczach i gliniankach, na płytkich brzegach jezior i wolno płynących rzek. Służy mu podłoże zasobne, muliste, bogate w składniki odżywcze. Dobrze znosi wahania poziomu wody, okresowo może być nawet całkowicie wynurzony, nie powinien jednak przesychać. Tworzy monokultury.
Roślina podwodna, przeważnie zakorzeniona w dnie choć może również funkcjonować jako pływająca swobodnie w toni wodnej. W sadzawce należy docenić jej właściwości tlenotwórcze.
Odmiana ta posiada proste, nierozgałęzione zielone pędy nadziemne z brązowymi węzłami dorastające do 70 cm.
Proste, nierozgałęzione zielone pędy nadziemne dorastają do około 150 cm. Nie ma chyba innego dużego skrzypu o tak uładzonym pokroju.
Nierozgałęzione zielone pędy nadziemne z brązowymi węzłami dorastające do 20 cm. Tworzy zwarte kępy. Dobrze rośnie w ubogich wilgotnych i mokrych glebach.
Nierozgałęzione zielone pędy nadziemne z brązowymi węzłami dorastające do 20 cm. Tworzy zwarte kępy. Dobrze rośnie w ubogich wilgotnych i mokrych glebach.
Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach, kwitną białą bawełną.
Wełnianki to rośliny zupełnie niepozorne, wyglądające niemalże jak najzwyklejsza trawa dopóki nie zakwitną. Rosną na bagnach i gdy masowo kwitną białą bawełną bagno wygląda jakby ktoś poprzyczepiał do źdźbeł trawy małe kłębuszki waty.
Ekspansywna trawa występująca powszechnie w miejscach mokrych i podmokłych, na brzegach stawów, jezior i rzek. Szczególnie chętnie występuje tam, gdzie podłoże jest zasobne; rozrasta się szybko tworząc monokulturę.
Ozdobna trawa o bardzo silnie skontrastowanej kolorystyce biało-zielonych liści. Dobrze znosi miejsca mokre, bagniste ale rośnie także na suchszych stanowiskach. Charakterystyczna dla podmokłych łąk.
Skromna roślina o niepozornych, białych kwiatkach i niczym niewyróżniających się liściach. Dzięki zdolności życia zarówno na wilgotnych stanowiskach na lądzie jak i w płytszej wodzie, konitrut jest niezastąpiony do maskowania brzydkich brzegów.
Dzięki podwodnym pędom tlen produkowany przez przęstkę w procesie fotosyntezy uwalniany jest wprost do wody, pędy wyrastające nad wodę tworzą las miniaturowych choinek. Należy ją sadzić w wodzie o głębokości do pół metra.
Rośnie na głębokości nawet do 1m dając schronienie wielu zwierzętom żyjącym w wodzie, takim jak larwy ważek i innych wodnych owadów, topiki, narybek, zooplankton itp
Bylina wodna funkcjonująca jako roślina pływająca lub zakorzeniona w płytkich, spokojnych miejscach. Nerkowate liście przypominają miniaturowe grzybienie; kwiaty są białe i wyniesione około 5 cm ponad wodę.
Odmiana „Azure” ma duże fioletowe kwiaty z wyraźnymi żółtymi plamkami na dolnych płatkach.
Gatunek kosaćca dobrze znoszący latem stanowisko mokre, zimą należy mu jednak zapewnić „suche nogi”. Odmiana „Fortune” ma duże białe kwiaty z wyraźnymi fioletowymi żyłkami na płatkach.
Gatunek kosaćca dobrze znoszący latem stanowisko mokre, zimą należy mu jednak zapewnić „suche nogi” . Odmiana „Marmouroa” ma duże jasnofioletowe kwiaty z wyraźnymi ciemniejszymi żyłkami na płatkach.
Gatunek kosaćca dobrze znoszący latem stanowisko mokre, zimą należy mu jednak zapewnić „suche nogi” . Odmiana o dużych jasnofioletowych kwiatach.
Odmiana „Mottled Beauty” ma kwiaty dość drobne, bladoniebieskie z granatowymi plamkami – jak od atramentu.
Kosaciec gładki to obok I. pseudacorus bardzo pożądany gatunek irysa wodnego, który nawet zimę może spędzać w wodzie. Fioletowoniebieskie kwiaty dekorują sadzawkę na początku lata, przez cały sezon ozdobą są liście w szerokie biało-zielone pasy.
Odmiana „Black Gamecock”’ ma duże ciemnofioletowe kwiaty (kolor rzadko spotykany wśród kwitnących roślin wodnych dostępnych w naszej strefie klimatycznej).
Odmiana „Colorofic” ma kwiaty różowe – płatki w dwóch odcieniach.
Odmiana „News Brief” ma piękne, intensywnie różowe kwiaty.
Odmiana „Rhett” ma duże ciemnoróżowe kwiaty.
Jest w tej roślinie siła życiowa, szlachetność postaci i piękno kwiatów. Niezwykle szeroka amplituda możliwości i wytrzymałość przesądzają o wielorakich zastosowaniach w ogrodnictwie ozdobnym, działaniach proekologicznych, oczyszczalnictwie.
Rzadka hybryda kosaćca żółtego o białych kwiatach. Może być uprawiany w wilgotnym miejscu w każdym ogrodzie. Doskonale czuje się też posadzony w płytkiej wodzie.
Odmiana kosaćca żółtego o jasnożółtych (maślanożółtych) kwiatach.
Odmiana „Double” ma podwójne kwiaty – płatki ułożone są piętrowo. Jest silna i żywotna, kwitnie obficie. Bardzo dobrze czuje się zarówno w wodzie jak i na stanowisku zaledwie wilgotnym.
Odmiana kosaćca żółtego o podwójnych kwiatach.
Odmiana kosaćca żółtego o liściach w kremowo-zielone pasy. Przebarwienie na liściach jest szczególnie intensywne wiosną, latem może zanikać zupełnie.
Odmiana „Chance Beauty” ma olbrzymie kwiaty, intensywnie żółte, z brązowym rysunkiem u podstawy płatków. Jest żywotna, silnie rosnąca, zdrowa, okazała – polecamy do dużych ogrodów.
Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy szydlastych liści.
Niski sit o mieczowatych liściach. Ozdobne, ciemnobrązowe kwiatostany w zasadzie przez całe lato.
Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy sinoniebieskich, szydlastych liści.
Limnobium zachowuje się jak pływający odciągacz biogenów, czyli substancji pokarmowych zawartych w wodzie sadzawki.
Niezwykle jaskrawoczerwone kwiaty, liście zielone z wierzchu a od spodu bordowe. Nadaje się doskonale do obsadzania brzegów sadzawek i strumieni, wykorzystywana jest także w akwarystyce jako roślina podwodna.
Tulejnik to roślina – wyzwanie. Rośnie wolno, w wilgotnym, bagiennym i najlepiej lekko zacienionym miejscu. Kwiatów można się doczekać dopiero na roślinie kilkuletniej.
Fantastyczna bylina zadarniająca do wilgotnych i mokrych miejsc. Bardzo dobra do maskowania nieatrakcyjnych brzegów zbiorników wodnych – rośnie zarówno na brzegu jak i w płytkiej wodzie.
Rodzima bylina występująca nad strumieniami, na bagnach. Wymaga podłoża kwaśnego, ubogiego. Najlepiej sadzić w ogrodach o charakterze naturalistycznym.
Przypominająca do złudzenia czterolistną koniczynę niewielka paproć wodna (na wiosnę jej młode liście – jak u większości paproci – wyrastają na kształt pastorałów).
Uniwersalna roślina wodna do każdego rodzaju zbiornika. Mięta jest niezwykle tolerancyjna na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć. Dzięki bujnej wegetacji szybko zagospodaruje nowo założony staw; czyści wodę z nadmiaru związków pokarmowych.
rodzina: Lamiaceae – jasnotowatestrefa mrozoodporności: 4 do 9stanowisko: słoneczne, półcieniste; mokre, płytka wodawysokość: 30-45 cm Mięta o lekko brązowym odcieniu liści i bardzo silnym, przyjemnym, miętowym aromacie. Bardzo dobrze nadaje się jako dodatek do chłodnych napojów i do sporządzania herbatek miętowych. W ogrodzie czuje się najlepiej w miejscu słonecznym, wilgotnym lub płytkiej wodzie. Szybko rozrasta się […]
Szybko rozrasta się tworząc zwartą okrywę, maskując brzegi zbiorników wodnych. Jej kwiaty przyciągają pszczoły i motyle.
Mięta o dekoracyjnych zielono-białych liściach i bardzo silnym, przyjemnym, miętowym aromacie.
Rośnie w płytkich wodach przy brzegach jezior i na podmokłych łąkach.
Niezapominajka to roślina najczęściej chyba kojarzona z leśnymi strumykami, brzegami potoków. Charakterystyczne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem nie dają o sobie zapomnieć.
Charakterystyczne błękitne kwiaty z żółtym oczkiem u tej odmiany usadowione są nisko nad krępą kępą liści. Jest to odmiana o kompaktowej formie, mniejsza i bardziej zagęszczona niż gatunek.
Odmiana niezapominajki o liściach z kremowymi przebarwieniami.
W Polsce z wigorem rozrasta się w sadzawce od wiosny do jesieni, nie przetrzymuje jednak zimowych niskich temperatur – można przechowywać wywłócznik w akwarium. Jest rośliną o silnych właściwościach tlenotwórczych.
rodzina: Haloragaceae – wodnikowatepochodzenie: Ameryka Północnastrefa mrozoodporności: 4 do 9stanowisko: słoneczne, półcieniste; wilgotne, mokre, woda do 150 cm (tylko wody stojące)wysokość: 20-150 cm Roślina pochodząca Ameryki Północnej, rozprzestrzeniona głównie na jej zachodnich obszarach sięgając aż po Kanadę. W Europie uprawiana głównie w akwariach. Delikatne pierzaste liście zebrane są okółkowo wokół ciemnoczerwonych łodyg – wygląda to bardzo dekoracyjnie. […]
Kwiaty wiśniowe. Odmiana niewielka – liśćmi pokryje zaledwie 0,5 m² powierzchni; nadaje się do uprawy w maleńkich sadzawkach-beczkach.
Kwiaty o ciemnoróżowych płatkach i pomarańczowym środku z żółtymi pręcikami, siedzące na tafli wody. Idealna do płytkich oczek.
Biała miniaturka nadająca się świetnie do maleńkich sadzawek. Zajmuje małą powierzchnię, jest jednak bardzo dekoracyjna: kwitnie bardzo obficie delikatnymi ok 5 centymetrowymi kwiatami.
Urocza miniaturka nadająca się nawet do maleńkiej sadzawki – np. misy z wodą na balkonie lub tarasie (wymaga zaledwie 20cm wody ponad koroną kłącza). Kwiaty niewielkie, niezwykle obfite, kanarkowo żółte,
Doskonała do małej lub wręcz miniaturowej sadzawki: niewielkie kwiaty (mnóstwo!), maleńkie, ślicznie wykrojone liście z początku zabarwione bordowo, później zielone z brązowymi plamkami.
Grzybieńczyk to „fałszywa” lilia wodna: okrągłe pływające liście i kłącza zakorzenione w dnie na głębokości około 0,5m tak bardzo przypominają miniaturowego grzybienia, że wiele osób myli te dwie rośliny.
Orontium wodne to roślina z rodziny obrazkowatych jednak o niezbyt charakterystycznych jak na tę rodzinę kwiatach: biało-żółte kolby kwiatowe nie są otoczone spatą, pojawiają się za to bardzo licznie.
Trawa występująca niemal na całej kuli ziemskiej, na terenach mokrych lub okresowo zalewanych, najczęściej żyznych i bardzo żyznych – bogatych w azot. Uprawiana jako trawa pastewna, zwłaszcza na podmokłych terenach. W naturze występuje na obrzeżach wód i w lasach łęgowych (dość dobrze rośnie na stanowiskach ocienionych). Wchodzi w skład szuwaru mozgowego obok takich gatunków jak m.in.: żabieniec, babka wodna, manna mielec, trzcina pospolita, pałka szerokolistna, knieć błotna, krwawnica pospolita, kosaciec żółty, niezapominajka.
Odmiana trzciny o dekoracyjnych liściach w kremowo-zielone paski. Nie tak inwazyjna i niższa niż gatunek.
Typowa roślina wodna porastająca brzegi zbiorników, bagna, mokradła, łęgi na całej kuli ziemskiej. Rozrasta się przy pomocy pełzających kłączy oraz wysiew nasion.
Odmiana trzciny o dekoracyjnych liściach w biało-zielone paski. Nie tak inwazyjna i znacznie niższa od trzciny występującej u nas dziko.
Pistia, „sałata wodna”, topian – niezwykła tropikalna roślina pływająca. Robi na całym świecie zawrotną karierę jako naturalna oczyszczalnia ścieków.
Niebieski kolor kwiatów pontederii powoduje, że jest niezmiernie atrakcyjną rośliną wodną. Ma błyszczące, ciemnozielone, gładkie liście.
rodzina: Ranunculaceaestanowisko: słoneczne, półcieniste; wilgotne, mokre, woda do 10 cmwysokość: 50-80 cmkwitnienie: VI-VIII
Niezwykle interesująca nowa odmiana strzałki o bordowych liściach – fantastyczny akcent wśród zieleni roślin wodnych.
Bardziej wymagająca niż pozostałe oferowane przez nas strzałki – znacznie mniej odporna na wymarzanie, wymaga też płytszego stanowiska. Liście wydłużone, z interesującym kremowym, marmurkowym rysunkiem.
rodzina: Salviniaceaestanowisko: słoneczne; roślina pływającawielkość: 2-10 cm Pływająca paproć wodna, która pokrywa powierzchnię wody gęstym, zamszowym kożuszkiem dodając powierzchni wody w oczku ciekawej faktury i szmaragdowozielonego koloru. Delikatne włoski pokrywające wierzch liści chronią salwinię przed gromadzeniem się kropel wody na jej powierzchni. Kropla na liściu to doskonała soczewka, która umożliwiłaby słońcu wypalanie dziur.
Roślina z rodziny ciborowatych dorastająca do 1 metra. Nazwa wzięła się od trójkanciastej, ostro zakończonej łodygi przypominającej sztylet. Oczeret ten został wpisany do Czerwonej Księgi Roślin – grozi mu wyginięcie.
Oczeret w poprzeczne kremowe i zielone paski. Nadaje się nawet do niewielkich sadzawek. Ciekawy, bardzo dekoracyjny i szczególnie przydatny w miejscach, w których mało jest roślin kwitnących.
W płytkiej strefie brzegowej tworzy „szuwary” podobne do tataraku jednak nieco niższe. Zakwita zabawnymi, kolczastymi kulkami.
Nieco mniejsza od pałki szerokolistnej ma też znacznie węższe liście (stąd nazwa) i mniejsze kolby.
Nowa odmiana pałki wąskolistnej: liście mają poprzeczne kremowe paski. Młode liście najczęściej pojawiają się całkowicie zielone, przebarwienie przychodzi z czasem. Wymaga dużego pojemnika.
Porastająca brzegi stawów, jezior i rowów, bardzo żywotna roślina. Obecnie oprócz walorów ozdobnych w sadzawkach i stawach wykorzystuje się też duże zdolności oczyszczające pałki.
Pałka szerokolistna o liściach w dekoracyjne kremowe pasy. Zawsze poszukiwana. Popularna w dużych, ozdobnych ogrodach wodnych.
Najmniejsza z pałek wodnych – dorasta do około 1 metra – tworzy kolby w kształcie kuleczek. Doskonała do nawet najmniejszych zbiorników wodnych. Rośnie jak gęsty szczypiorek.