Acorus calamus
Tatarak zwyczajny
Bylina o mięsistych rozłogowych kłączach i wyrastających z nich pionowo szablastych, jasnozielonych liściach osiągających wysokość ok. 120 cm. Kwiatostan w postaci kolby (10 cm długości), w Europie nie dojrzewa.
Jakość zbiorników wody słodkiej w Polsce i na świecie gwałtownie spada. Ekstensywne rolnictwo, brak ekotonów (stref ochronnych dla rzek i jezior), odprowadzanie wód opadowych najkrótszą drogą do morza powoduje, że jeziora i rzeki są przeżyźnione, obserwuje się spadek przejrzystości wody, masowe zakwity glonów i częste występowanie warunków beztlenowych w strefie przydennej, spadek bioróżnorodności roślin i zwierząt.Spośród wielu rozwiązań mających zahamować proces eutrofizacji jezior i rzek i doprowadzić do ich regeneracji, duże nadzieje pokłada się w fitoremediacji, czyli leczeniu środowiska przy pomocy roślin.
/ Czytaj więcej o roślinach wodnych w rekultywacji zbiorników wodnych »
Carex acuta, syn. C. gracilis
Turzyca błotna
Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.
Carex acutiformis
Turzyca błotna
Turzyca występująca na mokrych łąkach, brzegach zbiorników wodnych całej Europy. Preferuje stanowisko zaciszne o zasobnym, mulistym podłożu. Spotykana na zbiornikach zarastających.
Carex flava
Turzyca żółta
Niska turzyca o złotożółtych liściach i sympatycznych, gwiazdkowatych kwiatostanach, które pojawiają się już od maja i trwają nawet do następnego sezonu wegetacyjnego. Lubi stanowisko słoneczne, zdecydowanie mokre (także okresowo zalewane) i raczej żyzne.
Carex nigra
Turzyca pospolita
Turzyca występująca pospolicie na terenach mokrych (łąki, torfowiska) w całej Polsce.
Carex panicea
Turzyca prosowata
Turzyca występująca na terenach mokrych i torfowiskach – pospolita w całej Polsce.
Carex paniculata
Turzyca prosowa
Występuje na terenie całej Polski na mokradłach, brzegach zbiorników wodnych. Wspaniała turzyca o pięknym pokroju, przydatna do obsadzania stawów o charakterze naturalistycznym, mokrych łąk, stref czyszczących w stawach i sadzawkach.
Carex pendula
Turzyca zwisła
Turzyca występująca na terenach mokrych w całej niemal Europie (z wyjątkiem regionów wschodnich i północnych). Liście i długie kłosy są charakterystycznie łukowato wygięte. Tworzy gęste zimozielone kępy.
Carex pseudocyperus
Turzyca nibyciborowata
Kosmopolityczna, pospolita na terenie całej Polski: na mokradłach, rowach, płytkich brzegach zbiorników wodnych. Rośnie w kępach. Preferuje siedliska zasobne. Często spotykana jako składnik pła na jeziorach zarastających.
Carex remota
Turzyca rzadkokłosa
Świetnie czuje się na cienistym i wilgotnym stanowisku – w naturze jest rośliną charakterystyczną dla mokrych lasów liściastych. Tworzy niskie, zwarte kępy delikatnych, jasnozielonych liści – ładnie rozświetla zacienione brzegi stawów i strumieni.
Carex riparia „Variegata”
Turzyca brzegowa „Variegata”
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.
Carex riparia
Turzyca brzegowa
Turzyca popularna w Polsce, zwłaszcza na nizinach. Spotykana najczęściej na siedliskach zasobnych – torfowiskach, starorzeczach, brzegach glinianek, rowów. Na stanowiskach występuje licznie, często tworząc zwarte monokultury.
Cicuta virosa
Szalej jadowity
Okazała roślina (dorasta nawet do 1,5m) o bulwiastym kłączu, którego środek wypełniony jest w dużej mierze powietrzem, i pięknych, białych, baldachowatych kwiatach. Szalej jadowity jest rośliną silnie trującą.
Epilobium angustifolium
Wierzbówka kiprzyca
Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych. Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot.
Glyceria maxima
Manna mielec, manna wodna
Ekspansywna trawa występująca powszechnie w miejscach mokrych i podmokłych, na brzegach stawów, jezior i rzek. Szczególnie chętnie występuje tam, gdzie podłoże jest zasobne; rozrasta się szybko tworząc monokulturę.
Iris pseudacorus
Kosaciec żółty
Jest w tej roślinie siła życiowa, szlachetność postaci i piękno kwiatów. Niezwykle szeroka amplituda możliwości i wytrzymałość przesądzają o wielorakich zastosowaniach w ogrodnictwie ozdobnym, działaniach proekologicznych, oczyszczalnictwie.
Juncus effusus
Sit rozpierzchły
Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy szydlastych liści.
Juncus inflexus
Sit siny
Występuje na terenach mokrych i wilgotnych na całej kuli ziemskiej, najchętniej tam, gdzie gleby są ciężkie, zbite. Tworzy gęste, regularne kępy sinoniebieskich, szydlastych liści.
Lythrum salicaria
Krwawnica pospolita
Rodzima bylina występująca na mokrych łąkach. Karminowe kwiaty zebrane są w kłosach do 30 cm długości – istnieją także odmiany ogrodowe (np. 'Robert’) o dłuższym i pełniejszym kwiatostanie. Wabią pszczoły i motyle.
Mentha aquatica
Mięta nadwodna
Uniwersalna roślina wodna do każdego rodzaju zbiornika. Mięta jest niezwykle tolerancyjna na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć. Dzięki bujnej wegetacji szybko zagospodaruje nowo założony staw; czyści wodę z nadmiaru związków pokarmowych.
Phragmites communis
Trzcina pospolita
Typowa roślina wodna porastająca brzegi zbiorników, bagna, mokradła, łęgi na całej kuli ziemskiej. Rozrasta się przy pomocy pełzających kłączy oraz wysiew nasion.
Scirpus lacustris
Oczeret jeziorny
Występuje w żyznych zbiornikach wód stojących lub wolno płynących. Rośnie zazwyczaj w wodach płytkich, jednak zadomowiony i na idealnym stanowisku może sięgać nawet 1,5-2m pod wodą.
Scirpus sylvaticus
Sitowie leśne
Szerokie, płaskie (ok. 1,5 cm), jasnozielone liście tworzą zwarte duże kępy. Występuje na mokrych łąkach, łęgach, na terenach okresowo zalewanych, na brzegach wód. Rozrasta się przy pomocy silnych kłączy.
Typha angustifolia
Pałka wąskolistna
Nieco mniejsza od pałki szerokolistnej ma też znacznie węższe liście (stąd nazwa) i mniejsze kolby.
Typha latifolia
Pałka szerokolistna
Porastająca brzegi stawów, jezior i rowów, bardzo żywotna roślina. Obecnie oprócz walorów ozdobnych w sadzawkach i stawach wykorzystuje się też duże zdolności oczyszczające pałki.
Typha laxmannii
Pałka wysmukła
Niższa od najczęściej spotykanych w Polsce pałki szerokolistnej i wąskolistnej, występuje naturalnie w Polsce południowej. Wytwarza krótkie, grube kolby, które na początku są kremowe, później brązowieją.