rodzina: Iridaceae
pochodzenie: Europa
stanowisko: słoneczne; wilgotne
wysokość: do 80 cm
kwitnienie: VI

Gatunek rodzimy, występujący na mokrych łąkach – jednak na stanowiskach naturalnych coraz mniej liczny, zagrożony.  Tworzy w naturze i w warunkach ogrodowych skupiska składające się z roślin dorastających do 80 cm. Kwitnie z początkiem lata. Kwiaty w liczbie do 15, koloru od różowego do ciemnego fioletu zebrane w kłosy. Wymaga gleby wilgotnej, żyznej i pełnego słońca. W ogrodzie idealny do bagnistych miejsc okalających sadzawkę.

Do XIX w. uprawiany był w europejskich ogrodach, potem zapomniany za sprawą spopularyzowanych mieczyków afrykańskich (trzeba je wykopywać na zimę). Obecnie przeżywa renesans jako cenna i efektowna roślina sadzawkowa.