synonim: Podophyllum emodii
rodzina: Podophyllaceae
pochodzenie: Azja – niższe piętra Himalajów
strefa mrozoodporności: 5 do 9
stanowisko: półcień, cień; podłoże wilgotne, przepuszczalne, zasobne
wysokość: 50 do 100 cm
kwitnienie: V

Od wczesnej wiosny aż do kwitnienia liście stopowca himalajskiego są złożone jak parasole wzdłuż wyrastających z ziemi łodyg. Po ukazaniu się bladoróżowych pojedynczych kwiatów, które rozwijają płatki w słoneczne dni a w pochmurne je zamykają, liście rozwijają się: są duże, dłoniasto powcinane, zielone w brązowe plamy. Młode osobniki wykształcają zaledwie po 1 liściu, starsze po dwa lub trzy. Osobliwe są także owoce stopowca – wielkości jajka, intensywnie czerwone, pojedynczo pozawieszane pod liśćmi. Stopowiec rozrasta się dość wolno jest natomiast długowieczny.

Stopowiec himalajski jest obiecujący dla przyszłości medycyny (właściwości hamujące rozwój nowotworów) – w ogrodzie należy go traktować jak roślinę trującą.